DSC02787

77

4. Dialektyczne ujmowanie rzeczywistości. Heraklit

10. (Vorsokr. B 36) Ciem. Strom. VI 16. Śmiercią dla duszy jest stać się wodą, śmiercią dla wody stać się ziemią; z ziemi jednak powstaje woda, z wody zaś dusza.

fm^Yorsokr. B 91) Plut. De E. 18 p. 392 B. Według ifiSraklita nie można wejść dwa razy do tej samej rzeki.

^2) (Vorsokr. B 12) Arius Did. ap. Eus. P. E. XV 20. Na tych, którzy wstępują do tej samej rzeki, napływają coraz to nowe wody.

(l3) (Vorsokr. B 49a) Heraclit. Alleg. 24. Do tej samej rzeki wstępujemy i nie wstępujemy, jesteśmy i nie jesteśmy.

Kl^j(Vorsokr. B 10) [Arist.] De mundo 5. 396b 7. Również naiwra niewątpliwie dąży do przeciwieństw i z nich, a nie z rzeczy sbbie podobnych tworzy harmonię; tak na przykład rodzaj męski łączy z żeńskim, nie zaś każdy z nich z podobnym sobie i w ten sposób pierwszą zgodność stworzyła z przeciwieństw, a nie z rzeczy tego samego rodzaju. Jest oczywiste, że i sztuka postępuje w podobny sposób, naśladując naturę ... To samo jest powiedziane u niejasnego Heraklita: Połączenia są następujące — całe i niecałe, zgodne i niezgodne, harmonia i dysharmonia, i z wszystkiego jedno, i z jednego wszystko.

15.    (Vorsokr. B 67) Hippol. Refut. IX 10. Bóg jest dniem i nocą, zimą i latem, walką i pokojem, sytością i głodem i ulega zmianom tak jak ogień, który zmieszany z różnymi kadzidłami nazywa się różnie stosownie do zapachu każdego z nich. 102. Dla boga jest wszystko piękne, dobre i sprawiedliwe. Tylko ludzie uważają jedne rzeczy za sprawiedliwe, inne za niesprawiedliwe.

16.    (Vorsokr. B 23) Ciem. Strom. III 10. Nie znano by imienia sprawiedliwości, gdyby nie istniała niesprawiedliwość.

/yffij(Vorsokr. B 88) Plut. Cons. ad Apoll., 10 p. 106 E. »88nyni i tym samym jest w nas żywe i umarłe, to, co czuwa, i to, co śpi, młode i stare, ponieważ te rzeczy stają się po swej zmianie tamtymi, a tamte znów po swej zmianie stają się tymi.