dzenia słowiańskiego, bądź też z dawna zasiedziałe i odgrywające na swym terenie
Klanadel im XVI Jhdt, Hamburg 1907 (niezręczna kompilaqa Pawińskiego Polski XVI w., bez wartości).
K. Jeżowa, Przyczynek do historii szlachty kaszubskiej, Strażnica Zach. 1929 VIII. — M. Friedberg, Rozsiedlenie rodów rycerskich w wojno. sandomierskim w w. XV, Pam. Świętokrzyski, Kielce 1931. — W. Wictyg, Rozsiedlenie i gniazda rodowe szlachty ziemi rawskiej w a. XVIi Arch. Kom. Hist. 1913 XI. — Z. Lasocki, Szkice z żyda szlachty zawkrzyńskiej w XV i XVI w., MH 1931 X, 1932 XI. -
O. Halecfci, Z Jana Zamoyskiego Inwentarza Archiwum Koronnego. Materiały do dziejów Ruń i Litwy w XV w., Arch. Kom. Hist. 1919 XII, cz. 1. — Tenże, Przyczynki genealogiczne do dziejów układu kreaskiego, MH 1935 XIV. — P. Dąbkowski, Szkice z życia szlachty sanockiej w XV stuleciu, RH 1923 VI. — Tenże, Szlachta zaściankowa w Korczynie i Kruszelnicy nad Stryjem, Lw. 1936. — Tenże, Zwierciadło szlacheckie, Lw. 1928. — L. Białkowski, Spis rodzin szlacheckich ruskich i polskich na Podolu XVI w. (Podole w XVI w., Warsz. 1920). — K. Pułaski, Stare osady w ziemi kamienieckiej i dziedziczące na nich rody polskiej szlachty historycznej, Przew. Nauk. -Liter. 1902 i Szkice, s. III. — F.R. Gawroński, Stare msko-polskie rody juz Ruń do końca XVI w., Przew. Nauk.—Liter. 1918. — A. Jabłonowski, Zasiedlenie Ukrainy, Przegl. Hist. 1907 IV. — A. Prochaska, Ze źródeł do genealogii szlachty wojew. ruskiego, MH 1913 VI. — Imeretynskij, Dworjanstwo Wołynskojgubiermi, Gub. Woł. Wiedomosti 1867. — O. Józefowicz, O proischożdienii szlachetskich rodow w Jugo-Zapadnioj Rosńi, Kijew 1867. — P. Wiktorowski), Zapadmorusskija dworianskija familii otpawszija ot prawosławia w końce XVI i XVII w., Trudy Kij. Duch. Akad. 1908. — G. A. Miłorado wicz, Rodoslownaja kniga czemigowskawo dworianstwa, Piećerb. 1901 — G.G. Łukomskij .i W.L. Modzalewskij, Małorosńjskij rodoslowrńk, 1.1 (A—D), Kij. 1908.
G. Manteuffel, O starodawnej szlachcie krzyżacko-rycerskiej na kresach inflanckich, MH 1910 III, 1911 IV i uzup. tamże. — M. Gritzner, Der Adel der K. Rusńschen Ostseepro-vinzen, Nurnbcrg 1885 (J. S i e b m a ch e r s, Grosses- u. Allgemeines Wappenbuch t. II, cz. II). — Genealogisches Handbuch der balńschen Ritterschaften, Góriitz 1929— 39 (Transeh e-R o s e-n e c k, Lioland, 2 tomy, O. Stayenhagen i W. Oste n-S a c k e n, Kur land, 2 tomy, O.M. Stackelberg, Estland, 3 tomy, N. Essen, Oesel, 1 tom).
8. BIBLIOGRAFL4. OPRACOWAŃ DOTYCZĄCYCH POSZCZEGÓLNYCH RODZIN SZLACHECKICH I MIESZCZAŃSKICH
Trudno o pełną bibliografię opracowań dotyczących poszczególnych rodzin szlacheckich .i mieszczańskich z terenu całej dawnej Rzeczypospolitej. Niemało drobnych prac tego rodzaju ukazało się nakładem osób prywatnych w niewielkiej ilości egzemplarzy i niektórych spośród nich próżno szukalibyśmy w bibliografiach. Toteż zestawienie niniejsze nie pretenduje do wyczerpania tematu. Z obecnych ziem zachodnich Polski zostały tu umieszczone rodziny bądź pochoszczególnie wybitną rolę. Uwzględnione zostały przede wszystkim monografie wydane osobno lub jako artykuły w czasopismach w stuleciach XIX i XX (z niewielką liczbą wcześniejszych dotyczących ziem zachodnich). Ponadto znalazły
.Uwzględnione zostały następujące wydawnictwa tego rodzaju: T. Żych-liński, Złota księga szlachty polskiej (ZK). — K. Pułaski, Kromka rodów szlacheckich Podola, Wołynia i Kijowszczyzny (Puł.). — S. Kossakowski, Monografie historyczno-genealogiczne (Koss.). — A. A. K o s i ń s k i, Przewodnik heraldyczny (A. A. K.). — S. Łoza, Rodziny polskie pochodzenia cudzoziemskiego (Łoza). — A. Włodarski, Uzupełnienia do Herbarza szlachty polskiej ^Rodzina* (Rodź. uzup.). — J. P t a ś n i k, Studia nad patrycjatem krakowskim wieków średnich. — O. Stayenhagen, W. Bar. v. Osten--Sacken, H. v. z u r Miihlen, Genealogisches Handbuch der kurlandischen Ritterschaft (GH Kurl.). — Genealogie w wyd. Gothaisches Genealogisches Taschenbuch der adeligen (uradeligen) Hauser (GA lub GU). Ponadto skróty MH oznaczają Miesięcznik Heraldyczny, RH Rocznik Towarzystwa Heraldycznego.
Aksakowie h.wł. — Z. Lasocki, Sienkiewiczowskie „Lwie pacholę“ i ród jego, MH 1936 XV. Aksamitowscy h. Gryf — Puł.
Alantsee h.wł. — M.R. Witanowski, Ród aptekarzy płockich Alantńch (w. XV—XVII), Wiad. Farmac. 1929. LVI.
Amadejowie h.wł. — W. Semkowicz, O pochodzeniu i rozńedleniu rodu Amadejów w Polsce, MH 1912 V. — J. Dąbrowski, Pochodzenie rodu Amadejów, Przegl. Pol., Kr. 1912 XLVI i 183.
Ankwiczowie h. Abdank — ZK XIII.
Arcemberscy h.wł. - ZK XXIX.
Arciszewscy h. Prawdzie — ZK XV.
Awdańcowie — W. Semkowicz, Ród Awdańców w wiekach średnich, Roczn. TPN Pozn.
1917-1920 XLIV—XLVI.
Badeniowie h. Bończa - ZK XVII, XXV.
Bagniewscy h.wł. - ZK XXIV, XXVI.
Balowie h. Gozdawa — T. Mańkowski, Hoczew i Bulowie, MH 1909 II; uzup. H. Mer-czyng, tamże 1910 III.
Bańkowscy h. Junosza — ZK XIV.
Baranowscy h. Łodzią — ZK X.
Barczewscy h. Samson — Puł.
Barszczewscy h. Ślepowron — Puł.
Bartoszewscy — Sc. Grocyn (St. Mieroszo wski), Heraldyczny podręcznik i monografie genealogiczuo-historyczne, Kr. (ok. 1870).
Bartsch h.wł. — E.T.H. B a r t s c h, Urkundliche Chronik d. FamiHen Bartsch su Striegau, Liegnitz, Jauer, Freiburg etc., 2 tomy, Loschwitz 1899—1907. — Tenże, Genealogische Tafcln d. Familie Bartsch su Striegau, Liegnitz, Jauer, Freiburg non ca 1575 bis zum Jahre 1905, Loschwitz 1905. — E. Brachwogel, Der Wappenbrief d. Brenusberger Familie Bartsch, Ztschr. f. Gesch. Ermlands 1931 LXXTV.
wciętą krawędzią gło-Lej formą owalu u pod-jl herbu Pogoń Litew-wiązywać do stylizacji ęc nie tylko ekspono-
tu rodziny, których^ ffenealoff|ę ^npinr\|rmva n i a
Baryczkowie h.wł. — M. B a r u c h, Dzieje rodu patrycjuszowskiego Starej Warszawy, Warsz.
1914. — A. Kraushar, Działy w rodzinie Boryczków {1566), Przegląd. Hist. 1909 IX Bauerfeind — Łoza II.
Baybuzowie h.wł. — ZK XXVI.
sowej stylizacji przez ozdobne wykończenie krawędzi głowicy tworzącej formę ^b Orzeł Biały, wyobrażony na tarczy symetrycznej z j
pergaminowego zwoju. Tak wymodelowana, barwiona czerwienią tarcza, zawie* wicy nakrytą stylizowanymi liśćmi akantu, kcz zakończeń
rąjąęa Orła Białego udostojnionego królewską koroną, stanowiącego godło kró- tarczy. Podobnie ukształtowano pole dla prezentacl
la I Królestwa, złożyła się na dekorację drzeworytniczą Statutów Zygmunta I skat natomiast pozostałe puklerze w zespole zdąją si^naj
zostały Wyróżnione wj