Rodczenkę i Lissitzky'ego, a także liczne wzory pawilonów i czytelni w klubach robotniczych.
Odkryta konstrukcja tych wież, trybun, platform, pawilonów, kiosków łączyła się zawsze z wielkimi ekranami filmowymi, z antenami radiowymi, tubami głośników, ruchomymi planszami; charakteryzowała się zawsze zespoleniem wielu elementów, materiałów czerpanych z wyobraźni o cywilizacji technicznej, połączonych w ich zasadniczej funkcji - propagandy idei komunistycznej, idei i dzieła Rewolucji. Idea zawarta była w formie - w jej materiale i konstrukcji; jasnej i prostej, lekkiej i strzelistej, ekonomicznej i dynamicznej, masowej i monumentalnej, precyzyjnej i technicznej, współczesnej i awangardowej.
Projektowanie przemysłowe
Konstruktywistyczny postulat powiązania sztuki z przemysłem stał się podstawą dla podjęcia prac w dziedzinie wzornictwa tkanin, odzieży, ceramiki, naczyń, mebli aż po projekty maszyn. Najistotniejszą rolę w tym zakresie odegrały pracownie Wchutemasu (włókiennictwa, ceramiki, obróbki metali i drewna), których programy były konsultowane z przedstawicielami różnych zakładów przemysłowych. Poszczególne pracownie projektowały na zamówienie przemysłu i państwa. Fakultet obróbki drewna opracowywał na przykład projekty ławek szkolnych, czy mebli do klubów robotniczych. Metfak (fakultet obróbki metalu) dostarczał wzorów karoserii tramwajów i wagonów kolejowych, wyposażeń kabin samolotów. Prowadzony przez Stiepanową fakultet włókiennictwa proponował producentom nowe tkaniny, modele ubiorów, a fakultet ceramiczny zajmował się projektowaniem naczyń.Wszystkie wzory były wyrazem dążenia do maksymalnego uproszczenia, rozumianego również jako zgeometry-zowanie kształtów. Przedmioty podporządkowane określonym funkcjom ujawniały charakter swego materiału, ukazywały swoją konstru-
67. Aleksandra Ekster. projekty ubiorów, 1923