DSC09671

XXXIV SŁUtBA WOJSKOWA

tym zaś mógł się zaciągnąć do wojska w grudniu I tego roku.

Nic jest też, moim zdaniem, pewne, czy od początku I służył w chorągwi pancernej. Pierwsze zdanie umiesz j| czone pod rokiem 1657 wskazywałoby, że zaciągnął się do tego rodzaju broni w tym roku. Najprawdopodobniejsi była to chorągiew kasztelana lubelskiego Andrzejki Firleja (wykazywana w komputach zarówno roku 1658,9 jak i późniejszych), o czym świadczy powiedzenie pa-miętnikarza w r. 1661 »ze mną pod tąże chorągwią . pana kasztelana lubelskiego służyli.W każdym razie, zdaje się, od r.(1655 pozostawał Pasek w dywizji\ Czarnieckiego i pod jego komendą walczył w szeregu bitew w r. 1656 i 1657 w Polsce, po czym razem z całą dywizją pomaszerował do Danii, gdzie przebywał do lata r. 1659, kiedy to powrócił do PolsktJ Po krótkim odpoczynku i wziął potem Pasek udział _ w bitwach z Moskwą pod Połonką i nad Basią w r. 1660. Z chwilą,^{1 2} gdy następnie niepłatne wojsko zawiązało konfederację, Pasek nie przystąpił do związkuJW następnym? roku pełnił funkcje przystawa¹ przy poselstwie m|H skiewskim, za co otrzymał sowitą nagrodę wypłaconą! mu ze skarbu litewskiego. /Prawdopodobnie wziął też potem udział w kampanii moskiewskiej w zimie roku \L664/5jOstatnią jego kampanią, w której zresztą uczestniczył z dużą niechęcią. ,bvla^kampania przeciw rokoszaninowi Lubomirskiemu! i złączonemu z nim po-

spolitemu ruszeniu wielkopolskich i małopolskich województw.

W r. 1667 wziął Pasek rozbrat z wojskiem i powrócił w strońy>odźirine, gdzie jeszcze w tym roku piastował godność marszałka sejmikowego. W tym samym też roku ożenił się dość niespodziewanie dla przyjaciół, a — powiedziawszy prawdę — i dla siebie, z wdową, Anną z Remiszowskich Łącką, matką sześciorga dzieci *•. lii Krzysztofa i pięciu córek), mającą dożywocie . na wsi Smogorzów w województwie sandomierskim H i dzierżawiącą dwie wsie w krakowskim.

Życie rodzinne nie przyniosło Paskowi specjalnego zadowolenia. Wprawdzie żona okazała się zapobiegli liwą i przezorną gospodynią, ale Pasek nie doczekał się z niej upragnionego potomstwa i musiał zadowolić L się wychowywaniem swych pasierbic, z których trzy i ulokował w klasztorze, a jedną wydał za swego krew-i niaka.

^r Gospodarka szła mu dobrze, chociaż majątku się nie i dorobił i do końca życia dzierżawił wsie, jak Olszówkę, Skrzypiów, Magierów, Górną Wolę, Niedzieliska i inne. Sprawami publicznymi zajmował się minimalnie.

\W roku 1669 wziął udział w elekcji Mi chała Wiśnio-wieckiego, w r. 1673 pojechał razem z pospolitym ruszeniem pod GołąlTTpełnił tam funkcję deputata kon-federackiego, wreszcie pod koniec życia wziął Udział w elekcji Augusta II w r. lffi?7. Czv jednak praca na rolFT życie rodzinno-towarzyskie wypełniało całkowicie życie tego dawnego żołnierza? Krótkie wzmianki rozsypane w Pamiętnikach wskazywały od dawna, że

3*

1

przystaw — człowiek przydzielony (przystawiony) do straiy

2

tub usług.