DSCN1197

a# i hedonistyczne przychodzą zwykle później i są skutkiem wyboru konsumpcyjnego stylu życia.

Trzeba pomóc młodym pokonać obawy i lęki związane z ich dojrzewaniem, szczególnie te dotyczące tożsamości seksualnej, tak by aie hamowały one ich rozwoju emocjonalnego i duchowego. Z dramatyzowaniem problemów wiążą się nieraz próby - zazwyczaj nieudane - siłowego i lękowego ich rozwiązywania. Wywołują niejednokrotnie skutek przeciwny - pogłębiają jedynie już istniejący problem. Oddramatyzowanie konkretnego problemu powinno łączyć się z podjęciem odpowiedzialności za własne postawy i zachowania seksualne, ale nie oznacza liberalizacji zachowań seksualnych.

Coraz częściej młodzi narażeni sąjednak na innego rodzaju niebezpieczeństwa. Wielu z nich, zachęconych przez rówieśników, prasę młodzieżową tub przez samą atmosferę wytworzoną przez dorosłych, nie tylko nie dramatyzuje swoich problemów seksualnych, ale wręcz przeciwnie - podchodzi do nich w sposób liberalny. Wielu próbuje „bawić się” własną seksualnością. N iedoświadezeni młodzi ludzie najczęściej nie potrafią przewidzieć konsekwencji swoich niedojrzałych zachowań. Stąd też zadaniem wychowania seksualnego jest pobudzanie ich do odpowiedzialności za działania w sferze seksualnej.

6. Powołanie do celibatu

Zasadniczym celem wychowania seksualnego jest przygotow anie dożycia w małżeństwie i rodzinie. Jednak wśród młodych ludzi mogą również być tacy, którzy odkrywają w sobie powołanie do dziewictwa i celibatu. Stąd też wychowanie seksualne nie może ani pomniejszać. ani tym bardziej ośmieszać znaczenia dziewictwa oraz wstrzemięźliwości seksualnej. Nie powinno przekazywać fałszywych informacji dotyczących wstrzemięźliwości seksualnej czy też jej wpływu aa dojrzałość emocjonalną i osobową. Celibat, odczytany jako powołanie i dobrowolnie przyjęty, nie zubaża bowiem osobowości odo-