DSCN1699

czterech mis o powierzchniach wygładzanych (Ryc. 5a). W jednym wypadku stwierdzono wraz z domieszką gruboziarnistą występowanie domieszki tłucznia ceramicznego. Zmierzona średnica otworu 19 cm. 6. Fragment taśmowego ucha z naczynia czernionego i wyświecanego. 7. Około pięćdziesięciu fragmentów brzuśców naczyń, z czego połowa jest chropowacona. 8. Kilka bryłek polepy i węgielków drzewnych.

Warstwa zapływiskowa

Na odcinku N wystąpił duży, szaroczarny, niewyraźny zarys, oznaczony początkowo jako jama 8, wchodzący w południową i wschodnią ścianę wykopu. Po przesunięciu wykopu na przylegające odcinki M i P okazało się, że jest to warstwa o charakterze zapływowym, wypełniająca duże zagłębienie przy stoku równinki. Ma ona zarys nieregularny, część przebadana ma wymiary około 4,5X4 m,

Ryc. 6. Ł ę c z e, pow. Elbląg. Bryłki żużla z warstwy zapływiskowej

a głębokość sięga 2 m. Przykryta była ona warstwą I, a zalegała na calcu. Zapływ wypełnia szaroczama piaszczysta ziemia z zaznaczonymi poziomami orsztynu oraz nieregularnymi wkładkami polepy i węgli drzewnych. Warstwa ta, współczesna wypełńiskom jam, o czym przekonuje tak stratygrafia, jak i znalezienie fragmentów tego samego naczynia w tej warstwie i w jamie 9, posiada bogaty inwentarz. 1. Dwie silnie przerdzewiałe bryłki żużla żelaznego (Ryc. 6) o wymiarach 64X43X28 mm i 71X52X43 mm. 2. Fragment nieokreślonego przedmiotu żelaznego, składającego się z dwóch cienkich i wąskich płytek. Wymiary 25X16X6 mm. 3. Podłużny cienki gładzik kamienny, wykonany z otoczaka. 4. Uszkodzony dwu-stożkowy przęślik gliniany (Ryc. 2d) o otworze przebitym z dwóch stron. Średnica około 30 mm. 5. Fragment rurki z blachy brązowej, grubość poniżej 1 mm. Patyna szarozielona, długość 7 mm. 6. Fragment spiralki z cienkiej taśmy brązowej (Ryc. 2f) o średnicy około 10 mm. Zachowało się 2V« zwoju. Patyna szlachetna. 7. Uszkodzony kolisty wisiorek (Ryc. 2e) z blachy brązowej o grubości 1/nm, a średnicy 24 mm. Patyna szarozielona. 8. Uszkodzony wisiorek gliniany w kształcie krzyża (Ryc. 2c) z otworem w pogrubionej części środkowej. Otworek otoczony jest dołeczkami, głębsze dołki występują na końcach ramion. Rozpiętość ramion 46 mm, grubość do 13 mm.

9.    Czterdzieści osiem bryłek bursztynu o łącznej wadze 332 g, znalezione w 43 punktach, wśród nich fragment, być może ciętej płytki. Notujemy tu dwa największe w Łączu okazy o wadze 57,75 i 67 g, niestety silnie spękane.

10.    Fragmenty dwóch wyświecanych kubków o słabo wydętym brzuścu, wyodrębnionym ostrym załomem od szyjki (Ryc. 7d). Jeden jest czerniony. Średnice otworów 9 i 10 cm. 11. Fragmenty ucha tego kubka o krótkiej lejkowatej szyjce i ostrym załomie brzuśca (Ryc. 5f). Powierzchnie wygładzane, domieszka średnioziarnista. Średnice: otworu 10 cm, brzuśca 11 cm. 12. Fragmenty czterech głębokich, czernionych i wygładzanych kubków o kulistym dnie i przeważnie lekko wyodrębnionej krawędzi. Jeden zrekonstruowany całkowicie (Ryc. ?a; ma średnicę otworu 11,5 cm, wysokość 8,5 cm. a pojemność około 0,6 1. Średnice otworów pozostałych 8—15 cm. 13 Fragmenty krawędzi trzech kubków (?) barwy brunatnej. 14. Fragmenty siedmiu mis stożkowatych (Ryc. 5b) o silnie wychylonych ściankach i krawędziach przeważnie prostych. Powierzchnie są na ogół wygładzane, domieszka głównie średnioziarnista. Jedna z mis jest czerniona. Średnice otworów 14—28 cm. 15. Fragmenty wygładzonej czarki (Ryc. 5g) o krótkiej szyjce Domieszka średnioziarnista. Średnice: otworu 7 cm, brzuśca 8,5 cm, pojemność około 0,25 litra. 16. Fragmenty trzynastu głębokich mis o wyodrębnionej krótkiej lejkowatej szyjce (Ryc 8f), z których cztery są czernione. Przeważa wygładzanie powierzchni, tylko trzy egzemplarze są wyświecane, a jeden przecierany. Stosowano na ogół domieszkę średnio-ziarnistą. Średnice otworów 18—25 cm. 17. Fragmenty trzydziestu pięciu mis półkulistych o krawędziach prostych, rzadko wyodrębnionych (Ryc. 5c). Dwa egzemplarze zrekonstruowano: miniaturowa czerniona forma z powierzchnią wyświeconą, średnica otworu 8 cm, oraz płytka misa o płaskim dnie z powierzchnią wygładzaną, średnica otworu 16 cm, wysokość 2,5 cm, pojemność około 2,7 litra. Pozostałe są przeważnie wygładzane, ze schu-dzającą domieszką średnioziarnistą. W jednym wypadku stwierdzono współwystępowanie domieszki tłucznia ceramicznego z domieszką gruboziarnistą. Trzy naczynia są zdobione karbowaniem krawędzi, jedno płaskim poziomym guzkiem na krawędzi i jedno ornamentem kreskowym (Ryc. 8h). Średnice otworów 8—46 cm. 18. Fragmenty czterech płytkich mis o dość ostrym załomie brzuśca (Ryc. 8g), niekiedy nieznacznie wyodrębnionej krawędzi oraz kulistym dnie. Powierzchnie wygładzane, często czernione, domieszka średnioziarnista. Średnice otworów 22—33 cm, a pojemność jednej z nich około 0,8 litra. 19. Fragmenty sześćdziesięciu naczyń beczułkowatych, nieco zróżnicowanych. Najczęstsze są formy (Ryc. 8d) wygładzane o domieszce średnioziarnistej i średnicy otworu 18 cm. Obserwujemy krawędzie na ogół nieznacznie wyodrębnione, silniej zaś tylko przy ośmiu naczyniach o krawędziach karbowanych (Ryc. 5h, 7b). Niekiedy największa wydę-tość brzuśca przypada tuż pod krawędzią naczynia. Połowa tych form ma powierzchnie chropowacone. najczęściej przez przecieranie, wśród pozostałych przeważa wygładzanie. Dominuje stosowanie domieszki grubo- i średnioziarnistej. W jednym wypadku stwierdzono w ściankach naczynia domieszkę gruboziarnistą, a w masie chropowa-cenia drobnoziarnistą. Również wystąpił egzemplarz z domieszką średnioziarnistą i domieszką tłucznia ceramicznego. Jedno naczynie zdobione ornamentem paznokciowym (Ryc. 8b), a pięć czernionych. Średnice otworów 12—29 cm. 20. Fragmenty trzydziestu trzech naczyń beczułkowatych o wyodrębnionej, wychylonej krawędzi (Ryc. 8a) i silnie wydętym brzuścu. Największa wydętość przypada w górnej części naczynia (Ryc. 7g). Stopień rozchylenia ścianek jest różny. Niekiedy występują krawędzie proste (Ryc. 7e). Prawie połowa naczyń jest zdobionych, przeważnie karbowaniem krawędzi (Ryc 8c),

3*9