DSCN2065 (3)

Rys. 4.52. Korzenie powiel rznę epifilycznego storczyka (A) oraz przekrój poprzeczny przez korzeń powietrzny z welamenem (B) (A wg Kemera i Hansena, z Szymkiewicza, B wg Hubcrlandta, z Malinowskiego)

Rys. 4.53. Korzenie oddechowe u Sonneratia alba (A) oraz schemat poziomego korzenia P^oc* i rosnącego pionowo w górę korzenia bocznego - oddechowego (B)

_rze wnika do nich przez olwory podobne do przetchłinek, a dalej, kanałami powietrznymi acrenchymy, silnie wykształconej wewnątrz korzeni oddechowych, przechodzi do podziemnych części systemu korzeniowego. Korzenie oddechowe u Sonnera-tiu alba, drzewa należącego do formacji namorzynów, przedstawiono na rysunku

4.53.

Korzenie pasożytów. Pasożyty czerpią substancje pokarmowe z żywych roślin, z którymi połączone są za pomocą ssawek. U pasożytniczych roślin wyższych ssawki mogą być przekształconymi korzeniami. Są to utwory mające zdolność wnikania do wnętrza rośliny żywicielskiej dzięki wydzielaniu enzymów trawiących blaszki środkowe i ściany komórkowe jej tkanek. Po osiągnięciu tkanek przewodzących żywiciela ssawki łączą się z nimi i pobierają bezpośrednio z nich substancje pokarmowe, które następnie własnymi wiązkami przewodzącymi doprowadzają do tkanek pasożyta (rys. 4.123 B,C).

4.3.4. UKSZTAŁTOWANIE I BUDOWA PĘDU

Typowy pęd stanowi nadziemną część rośliny złożoną z osi — łodygi, i osadzonych na niej organów bocznych — liści. U cechującego się prymitywną budową ciała Psilolum na widlasto rozgałęzionej nadziemnej łodydze występują jedynie drobne, luskowate wyrostki stanowiące odpowiedniki liści. Natomiast u większości roślin naczyniowych liście są dobrze wykształconymi organami (rys. 4.54.). Miejsca, z których wyrastają, są często węźlasto zgrubiałe i nazywają się węzłami. Dzielą one łodygę na odcinki - m i ę d z y w ę ź 1 a. Od liczby i długości międzywęźli zależy wysokość pędu. U roślin nasiennych w fazie rozmnażania pęd wytwarza również kwiaty i owoce.

Rys. 4.54. Schemat ukszaltowania pędu rośliny dwuliściennej

165