DSCN2481 (2)

128

Andrzej Przr\ ny«ś i. Manat Kdg

tajemnicę państwową i służbową), jednocześnie nie jest w bezpośredni sposób zależna od organów władzy rządowej i samorządowej w terenie.

Warto przy tym rozważyć, czy przy okazji prac nad ustawą o Policji nie podjąć trudu równoległego przygotowania nowoczesnej wersji ustawy ostra-żach gminnych i miejskich. Ustawa taka, komplementarna z ustawą o Policji, dawałaby władzom samorządowym do ręki narzędzie skutecznej egzekucji swych uprawnień w dziedzinie bezpieczeństwa i porządku publicznego - bez demontowania organizmu Policji Państwowej^{1 2 3}.

Fikcja zespolenia, funkcjonująca obecnie jedynie na szczeblu województwa, powinna zostać zastąpiona mechanizmem realnego wpływu wojewody (będącego wszak reprezentantem rządu w terenie) na funkcjonowanie Policji. Wydaje się, że dobrym punktem wyjścia do dyskusji na ten temat byłoby nadanie wojewodzie uprawnień do opiniowania komendanta wojewódzkiego Polkp oraz wnioskowania o dokonanie kontroli jego działania przez służb', kontrolne ministra właściwego do spraw wewnętrznych.

W sferze organizacji Policji proponuje się szereg rozwiązań różniących się wyraźnie od dotychczasowych.

Przede wszystkim chodzi tu o rezygnację z ustawowego wyodrębniania rodzajów służb Policji (kryminalnej, prewencyjnej i wspomagającej). Wyodrębnienie takie nie miało istotnego znaczenia praktycznego.

Większa autonomia organizacyjna jednostek Policji wyrażająca się m.m w ustalaniu regulaminu organizacyjnego jednostki Policji bez konieczności uzgadniania z wyższym przełożonym, ale w sposób standaryzowany regulaminem ramowym ustalonym przez Komendanta Głównego Policji. Inaczej niż obecnie ukształtowanie kompetencji organizacyjnych Komendanta Głównego Policji oraz kompetencji organizacyjnych organów Policji niższego szczebla dadzą organom Policji możliwości aktywnego reagowania na zmienną dynamikę przestępczości.

Przepisy określające kompetencje organów Policji i ich właściwość terytorialną oraz podmioty uprawnione do ich powołania powinny odpowiadać w zasadzie dotychczasowym rozwiązaniom.

Wyjątkiem jest odstąpienie od nadawania uprawnień organu komendantom komisariatów i komisariatów specjalistycznych - przede wszystkim ze względu na fakt, iż nie wykonują oni zadań wymagających prerogatyw organu.

Tak więc właściwość terytorialna komendanta wojewódzkiego Policji oraz komendanta powiatowego (miejskiego) Policji odpowiada zasadniczemu podziałowi administracyjnemu Państwa.

1

Koncepcje tzw. policji municypalnej są wciąż obecne w rzeczywistości politycznej,

2

podobnie jak niemożliwy w gruncie rzeczy do zrealizowania postulat podziału Policji ni

3

policję prewencyjną - podległą samorządom i scentralizowaną policję kryminalną. Ta problematyka jest na tyle istotna, że wymaga z pewnością odrębnego opracowania Biorąc jednak pod uwagę wyzwania, jakie coraz częściej stają przed policją, to powodują one naturalne tendencje w kierunku centralizacji.