ran,c jest konkuniją *° danym,
•y gorzej slnośćjest wymierać. Ziemi, jak
najlepiej jtomstwu. anizmyte . Możemy ło danych
rzeciwnie, fiąonena te, a zatem procesem inne - taki zcgólnych , ajbardziej j 5). I taknp. , •ożytnych.
dna z linii
f. Dobrym rieiwszy® hoceano1 2 w wodach tomko3 e panct27 .ieletu.^ napo212
La3®5?
liP2
u - tfi2'
Podsumowując, możemy stwierdzić, że ewolucja świata organicznego jest to nieodwracalny, historyczny, przebiegający w różnym tempie proces powstawania, zmieniania i różnicowania się grup organizmów, trwający równolegle i zależnie od zmian zachodzących w środowisku i powodujmy przystosowanie do owych zmian poprzez wymieranie mniej przystosowanych, a przeżycie bardziej przystosowanych form istot żywych.
' ^ht^WokrcŚlony,nc2asic Jest żalem ccscailiuaaDfiaBm. Historia y . - ; SZCZCP0W1 garnków organizmów trwa różnie długo. Niektóre gatunki (np. żyjąca do dziś Lanmeria. ryba trzonopłetwa) trwają od bardzo dawna. Inne powstały niedawno - na przykład pszenżyto (krzyżówka pszenicy z żytem) czy jost (powstał przez skrzyżowanie agrestu z czarną porzeczką) - nie istniały przed pięćdziesięcioma laty. Czas przekształcenia się jakiegoś gatunku (lub rodzaju) w drugi, a zatem prędkość z jaką zachodzą zmiany w liniach rozwojowych określamy mianem tempa ewolucji. Jest ono różne u różnych grup. Wspomniana powyżejLatimeńa powstała prawdopodobnie jako gatunek przed około 450 milionami lat i od tego czasu praktycznie się nie zmieniła. Jest więc gatunkiem reliktowym. Wśród współczesnych paproci możemy znaleźć gatunki o tak prymitywnej budowie liścia, jaka charakteryzowała paprocie dewońskie (400 min lat temu). Natomiast człowiek jest gatunkiem o bardzo dużym tempie ewolucji - cała jego historia krótsza jcsl niż milion lat. Tempo ewolucji może być zmienne w historii szczepu. Na przykład gady ewoluowały bardzo szybko w erze mezozoicznej. zaś później tempo ich przemian znacznie się zwolniło. Odwrotnie niż ssaki, które przez przeszło 100 min lat (w erze mczozoicznej) niezbyt się zmieniały, by w erze kenozoicznej rozprzestrzenić się na wszystkie środowiska, wytwarzając mnogość gatunków. Na tempo ewolucji wpływa wiele czynników, jak np. czas trwania jednego pokolenia, częstość i intensywność zmienności, liczebności populacji, rozrodczość oraz ostrość walki o byt. Będzie to pizedmiotem rozważań w innych rozdziałach.
Istotna prawidłowością ewolucji istot żywych jest to. żc każda ewolucyjnie bardziej zawansowana grupa pochodzi od najprymitywniejszych,, najmniej wyspęęjaliz.Qwapy£h przedstawicieli poprzedniej grupy.
2.2.2. Historia życia na Ziemi
Historię życia na Ziemi oblicza się na ponad 4 miliardy lat. Poszczególne jej okresy historyczne trwały jednak różnie długo, jak to obrazują: ryc. 2-3 i tabela 2-1.
Jeżeli wyobrazimy sobie graficzne przedstawienie tej ewolucji pod postacią zegara, którego wskazówki,,ruszyły” w momencie powstania życia, zaś cała historia - do dnia dzisiejszego - trwała 24 jednostki (na przykład 24 umowne godziny) - to na naszym zegarze odcinki czasu potrzebne dla różnych etapów życia są bardzo różne. I tak np. na powstanie pierwszych, mikroskopijnych wielkości praorganizmów potrzeba było aż 18 „godzin”. Następnie dwie i pół godziny minęły, zanim rośliny i zwierzęta wyszły na ląd. Jednak tempo ewolucji nabiera coraz większego przyspieszenia - ssaki naczelne pojawiły się przed „sekundą”, zaś człowiek zaledwie ułamek „sekundy” temu...
Dla łatwiejszego zrozumienia i usystematyzowania dziejów Ziemi podzielono je na duże odcinki czasu zwane erami, te zaś na mniejsze, czyli na okresy. Oczywiście jest to podział umowny. Przecież w rzeczywistości nikt nie oznajmiał wielkim jaszczurom, że oto kończy się era mezozoiczna, a zaczyna kenozoiczna... Po prostu określona era bądź okres wyodrębnione zostały przez paleontologów2 i geologów1 ze względu na to, iż w pochodzących z owego czasu skałach bądź piaskach czy mułach znajdowano przeważnie takie, a nie inne organizmy.
paleontologia (gr. palowi - dawny; on - byt; logos - słowo) - nauka o oiganizmach kopalnych, wymarłych
minionych epokach geologicznych;
geologia (gr. Gra - Ziemia) - nauka o budowie Ziemi;