DSCN6486 (Kopiowanie)

genetycznie) wzorce zachowaniu się w określonej sytuacji, prowadzące do zachowania życia danego osobnika lub utrzymania gatunku, określamy mianem Instynktów. Będzie o nich mowa w dalszych częściach książki, lecz już. teraz podam - poza opisanymi powyżej - parę przykładów. Tropikalne mrówki 2rodzaju Alin w swych mrowiskach zakładają hodowle grzybów, które są ich głównym pożywieniem. Potężne mrówki-robotnicc tysiącami wędrują po gałęziach drzew i krzewów, wycinając kawałki liści większe od nich samych i transportując je do gniazda. Tum żują liście i przcrabiająjc na papkę, nu której ipzwija się grzybnia, służąca owadom za pokarm. Młoda królowa udająca się na lot godowy zabiera w uchyłku jamy gębowej odrobinę grzybni, którą potem troskliwie pielęgnuje, użyźniając podłoże własnym kalem oraz zabijanymi w tym celu jajami i larwami - dopóki grzybnia nic rozrośnie się należycie. Mrówki Ana są poważnymi szkodnikami w Afryce. Ameryce Południowej i w Indiach, ponieważ potrafią ogołocić z liści cale plantacje.

Nic tworzące kolonii, lecz zakładające pojedyncze gniazda podobne do os błonkówki rodziny grzcbaczowatych (Sphecidae), jak np. wardzanka (Bembex rostrata), szczerklina piaskowa (Ammophila sabulosa) lub taszczyn (Philantus Iriangulum, rodzina taszczynowatc - Pliilanlidae) kopią norki w ziemi celem złożenia jaj, a następnie przygotowują żywy pokarm dla larw. Pokarmem tym są inne owady, które zostają sparaliżowane żądłem błonkówki; atakujący owad dokładnie “zna" anatomię swojej ofiary i nakłuwa żądłem zwoje nerwowe. Spreparowane w ten sposób owady są żywe. a więc nic rozkładają się, a jednocześnie nie mogą uciec i żywcem są zjadane przez rozwijające się larwy.

Nauka o owadach to entomologia: możemy wyróżnić w niej różne działy, np. lcpidopterologia obejmuje badania motyli, diptcrologia zajmuje się muchówkami, a koleoptcrologia - chrząszczami' 7.4.6.3.16. Typ: Mięczaki (Mollusca)

Mięczaki nazwę swą zawdzięczają budowie ciała, które - poza skorupą - jest ciastowato miękkie. Stanowią one drugi co do liczebności (po stawonogach) typ zwierząt, znamy bowiem około 130 tysięcy gatunków współcześnie żyjących mięczaków i ponad 35 tysięcy kopalnych. Dzielimy jcna 2 podtypy. Podtypobunerwce(Amphineura) liczy 2 gromady; bezplytkowce czyli bruzdobrzuchy (Solenogastres) i wielopłytkowce czyli chitony (Polyplacophora). Podtyp muszlowce (Conchifera) zawiera 5 gromad: jednopłytkowce (Plucophora), walconogi czyli lódkonogi (Scaphopoda), ślimaki czyli brzuchonogi (Gastropoda§] małże zwane inaczej blaszkoskrzclnymi (Lamellibranchia) igłowonogi (Cephalopoda). Nauka o mięczakach nosi nazwę malakologii; jej dziedziną jest konchologia. zajmująca się muszlami.

-----odbyt

Ryć. 7-129. Schemat budowy mięczaku z rodzaju Ncopiluu (widok od strony grzbietowej) (wg Lciuchc i Wśuslnmda, JUj

Mięczaki nie wykazują żadnej mctameryzacji (segmentacji ciała); sądzi się, iż wywodzą się jednak od wspólnego przodka z pierścienicami, ponieważ bardziej pierwotne gatunki mają postać larwalną trnchoforę. przypominającą swoją budową trochoforę morskich pierścienic. Za pochodzeniem od wspólnego przodka przemawia także żywa skamieniałość - mięczak morski Seopilina, o bardzo pierwotnej budowie, wykazujący prymitywną segmentację (ryc. 7-129). Występują u niego nefrydia, parzyste (6 par) i bardzo podobnie ulokowane jskmetancfrydia pierścienic, obserwuje się mctameryzację układu nerwowego i mctamerycznie ułożone 5 - 6 par skizel.

8 par mięśni grzbietowo-brzusznych oraz dużą. nic podzieloną celomę. Być może ów hipotetyczny wspólny przodek pierścienic i mięczaków podobny był do współ-ctnoych wirków.