DSCN7392

148 KORNEL UJEJSKI: WYBÓR POEZJI

²⁵ Takie twe słowo, Polsko! — słyszysz, wrogu?_

Takie twe słowo, Polsko, matko święta!

BOGATAŚ, POLSKO, W RADY I SPOSOBY!

W dzień zaduszny

Bogataś, Polsko, w rady i sposoby!

Nie u żyjących wszystkie twoje siły —

Kiedy ci milczą — przemawiają groby,

Kiedy ci wątpią — wierzą twe mogiły.

⁵ Bogataś, Polsko! Na naszych ubraniach Wojenne znaki zostawiły burze:

W strzępach chodzimy głodni po swych łanach... Lecz twoi zmarli, ci leżą w purpurze!

Krwią za ojczyznę czechło farbowane ¹⁰ Większą ma wartość niźli płaszcz królewski, Trumna, co kryje wewnątrz taką ranę,

Na tron wspanialszy odda swoje deski.

Z prośbą na ustach chodźmy na mogiły,

Z otuchą w sercu, wolni od żałoby;

¹⁵ Nie u żyjących wszystkie nasze siły —

Bogataś, Polsko, w rady i sposoby!

OGATAŚ, POLSKO, W RADY I SPOSOBY!

Wiersz napisany na obchód żałobny za poległych w 1863 w Tarnowie, 878. Z. Sudolskiw Jeremim (dz. cyt., s. 275 - 276) podaje tekst za ęk opisem w Bibliotece Polskiej w Paryżu, nieco różniący sie od śerwodruku w Skargach Jeremiego. CziU //.

WOBEC WROGA STAĆ SPOKOJNIE...

Wobec wroga stać spokojnie, Spokojnie a hardo;

Nasz złamany miecz po wojnie Trzymać w dłoni twardo;

* Jeśli trzeba płacić głową,

Czynić to z pogardą,

I przed wrogiem z narodową Nie kryć się kokardą.

Dla swych braci, co zaskrzepli,

¹⁰ Być jak promień słońca:

Sercem tylko się rozciepli Dla Polski obrońca.

Nie każdemu w locie błyskać Wytrwale do końca,

^1S A więc uczcić i uściskać Spóźnionego gońca.

Oko Boże, skryte chmurą,

Czyś już mniej łaskawsze?

Rośnie w siłę, idzie górą,

²⁰ Co złe i plugawsze.

Trwogą blady, zgrozą niemy, Świat ma rany krwawsze — Rzadko wiemy, gdzie idziemy, Lecz Bóg — ten wie zawsze!

WOBEC WROGA STAĆ SPOKOJNIE..

Pierwodruk w: Skargi Jeremiego. Część II, Lwów 1890.