STUDIUM
PRZYPADKÓW:
z
EKG 14-23 To najdoskonalszy obraz RVH w EKG, jaki kiedykolwiek widzieliśmy. Wygląda niemal tak, jakby został wygenerowany przez komputer, ale w rzeczywistości zarejestrowano go u młodej kobiety z nadciśnieniem płucnym. Spełnione jest wszystkie pięć kryteriów: p pifomilc i RAE), odchylenie osi elektrycznej serca w prawo, zwiększenie stosunku R:S w odprowadzeniach Vi i V2, cechy przeciążenia prawej komory oraz zespół S|QiuTiii-
Bardzo ważne jest zapamiętanie diagnostyki różnicowej zwiększonego stosunku R:S w odprowadzeniu V| lub V2. Znacznie ułatwi Ci to interpretację EKG. Zapisz to sobie na małej kartce i noś ją ze sobą, dopóki nic zapamiętasz wszystkich możliwości.
1. Przerost prawej komory
1RBBB
3. AM1 ściany tylnej
4. Zespół Wolffa, Parkinsona i White'a (WPW) typu A
5. Dzieci i młodzi dorośli
Zawsze kiedy widzisz zwiększony stosunek R:S w odprowadzeniu V2 lub V2, sprawdź, która z możliwości na tej liście pasuje do danej sytuacji.
EKG 14-24 Czas na mały eksperyment. Czy w tym zapisie widać RVH z cechami przeciążenia? Przeprowadź dokładną analizę samodzielnie, zanim zaczniesz czytać dalej.
Odpowiedź brzmi: nie. W tym EKG widać odchylenie osi elektrycznej serca w prawo oraz cechy RBBB. Jeśli zmierzysz zespoły QRS w odprowadzeniach V4-V6, przekonasz się, że ich szerokość wynosi 0,12 s lub nieco więcej. Mamy więc do czynienia z jakimś blokiem. W odprowadzeniach J I i V6 występują łopatowate załamki S. Skąd wziął się zwiększony stosunek R:S. Zobacz diagnostykę różnicową, którą przedstawiliśmy przy okazji I zapisu 14-23. Jedna możliwość pasuje: RBBB. To trudny zapis.
ROZDZIAŁ 14 • ODCINEK ST I ZAŁAMEK T
3
EKG 14-24 W tym zapisie widać RBBB z zalamkiem R zamiast całego zespołu RSR' w odprowadzeniu Vj. Ponieważ jest to RBBB, załamki T w odprowadzeniach znad ściany dolnej i odprowadzeniach przedsercowyth są nieprawidłowe. Ich zgodność z końcowym wychyleniem zespołu QRS może wskazywać na niedokrwienie. Bardzo pomocne byłoby porównanie z wcześniejszym EKG, a pełna interpretacja wymaga korelacji z obrazem klinicznym.
EKG 14-25 W tym zapisie widać odchylenie osi elektrycznej serca w prawo, P pulmonale oraz zespół SiOhiTiu, ale nie ma zwiększonego stosunku R:S w odprowadzeniach Vj do V2. Mimo to nadal można podejrzewać RVH z cechami przeciążenia. Widać również dość istotny LVH, który może tłumaczyć brak zwiększonej amplitudy zalamka R w odprowadzeniach VrV2. Widoczne są także wyraźne cechy LAE. Mamy zatem cechy powiększenia wszystkich czterech jam serca. Może to oznaczać kardiomiopatię.
Druga ewolucja to przedwczesne pobudzenie komorowe (PVC).
Widać też graniczny blok przedsionkowo-komorowy pierwszego stopnia.
1. Nie można dokładnie rozpoznawać RVH w obecności RBBB.
Czy to prawda?
2. Można rozpoznawać LVH w obecności RVH. Czy to prawda?
3. Zespół S|Qit|T|n wskazuje na przeciążenie prawej komory.
Czy to prawda?
WC W W1 *!*piwodpo