DSC
08 (4)

Konstrukcja: Ten miody człowiek rozpada się n* składniki bezpośrednie ten oraz miody człowiek itd.

Sprawdzianem poprawności segmentacji na składniki bezpośrednie jest możliwość f Substytucji, czyli wstawienia w określonym syn takt yc znie miejscu elementu o tej samej funkcji syn taktycznej niekoniecznie o tym samym znaczeniu, t Praska Szkoła Lingwistyczna nie podziela koncepcji analizy składników bezpośrednich, wyprowadzonej z koncepcji f syntagmy de Saussure’a (f Trnka 1968:332).

UL: Polański 1871:200: Sljusareva 1960; Wells 1947.

Składniki końcowe

f Składniki bezpośrednie

Słowne zachowanie

f Zachowanie werbalne

Słownictwo

f Leksyk

Słownik

ang. lexicon, vocabulary; franc. (le) dictionnairt, (le) i-cccbu-Udrę, (le) lexique; nlem.* (das) Wórterbnch. (dat) Lexikon, (du) W6rterverzelchnis; ros. slovar’.

Ułożony alfabetycznie lub według innego systemu inwentarz f wyrazów danego języka rozumianych jako f znaki językowe, składające się z morfemów leksykalnych i gramatycznych, którym przyporządkowane są określone elementy rzeczywistości poza językowej. f Morfem, f Leksyk, r

Słownik wymowy f Ortofonia Słowotwórstwo

ang. word-formation; franc. (te) formatton des mota; niem. (dk) Worłbildung; ras. slovoobrazovanie.

Zespół reguł dotyczących tworzenia nowych wyrazów

poprzez ączenie z tobą \ modemów różnego typu (lek* sykalnyeb, derywacyjnych i prefiksów).

W zależności od typu połączenia rozróżniamy:

(i) kompozycję/złożenie (modem leksykalny + modem leksykalny); np. niem. (der) Tat-ort, ang. toord--formution, pola. tłowo-ttoórstwo.

(b) f derywację (modem leksykalny + modem derywa-cyjny); np. niem. konip-lich, pola. ministerstwo.

(c)    prefiksację (prefiks + modem leksykalny; np. niem. (die) T/n-rat, pola. prze-pisać.

W dydaktyce języków obcych ważne Jest opanowanie t restrykcji ograniczających działanie reguł słowotwórczych zwłaszcza, gdy pomiędzy Językiem wyjściowym i docelowym zachodzą podobieństwa strukturalne; np. polskiemu prefiksowi wy- odpowiada w wielu wypadkach niem. prefiks cus- (np. pols. wy-dsnąć - niem. Ml-drOcken; pols. wy-dać = niem. aus-geben), niemniej liczne są również odstępstwa od tej reguły (np. pols. wy-brudzić ^ niem. •auj-scnmutzen). Stąd też użytkownik języka obcego, dysponujący jedynie ograniczoną kompetencją nie jest w stanie przewidzieć, czy I utworzona przezeń forma jest poprawna, chyba że już ją wcześniej poznał. Znajomość samej tylko reguły sło-I wotwórczej, bez znajomości jej zasięgu (t Reguła językowa) jest niewystarczająca do tworzenia form akcep-I tabilnych.

t Akceptabilność, f Norma językowa, f Transformacja | fakultatywna.

Lit: Fleischer 1978; Marchand 1960; Motaeh 1971.

Socjalizacja

ang. tocialUatkm; franc. (la) $ocialization\ niem. (die) Sozialisa-tłon; ros. socjalizaclja.

Czynniki wpływające na ukształtowanie się w okreś-lonej grupie społecznej właściwych tylko tej grupie f norm Językowych. Posługiwanie się tymi normami

—215 —