DSC�08

Semantyka miłości. O kodowaniu intymności

z uwarstwienia. W sferze niektórych mediów dokonuje się to za sprawą szczególnie w tym celu budowanych form korporacyjnych, ale w sferze miłości ta możliwość jest wykluczona²⁸. Co więc ją zastępuje?

Wydaje się, że zrazu świadomość problemu, potem wymagania wobec małżeństwa. Zagłębiając się dalej w historyczne analizy semantyki miłości, trzeba nieustannie mieć w pamięci to, że ich przedstawianie świata pełni też funkcję obrony przed podejrzeniami i dlatego nierzadko może się wydawać ekstrawaganckie. Dla życia społecznego w dawnych, lokalnie zagęszczonych systemach społecznych charakterystyczne są skomplikowane sieci powiązań, które udaremniają próby wycofania się jednostki w „życie prywatne” czy chociażby w „samotność we dwoje”. W niedających się zlokalizować granicach każdy musi tam dzielić się swym życiem z innymi. Niemal niemożliwa jest intymność dwóch osób, a w każdym razie nie tyle się jej sprzyja, ile chce się ją ukrócić²⁹. W efekcie wydzielenie systemowych warunków intymności musi się dokonywać wbrew panującym przekonaniom i odczuciom³⁰, co jest tym trudniejsze, iż nie wszystkie grupy wiekowe są równie zainteresowane taką możliwością³¹. Także z uwagi na swoiście własne uwarunkowania związki dwóch osób niemające zakotwiczenia społecznego wydają się rzadkie i problematyczne. Jak pokazują badania socjometryczne, wza-

Z takimi samymi problemami stykają się także inne media nastawione na komunikację o niskim stopniu prawdopodobieństwa. W sprawie religii, patrz: N. Luhmann, Funktion der Religion, op. cit. W sprawie sztuki: idem, „Ist Kunst codierbar?”, w: idem, Soziołogische Aujklarung, t. 3, op. cit.

^:<ł Jeśli chodzi o życie domowe, patrz: H. Gadlin, „Private Lives and Public Order: A Critical View of the History of Intimate Relations in the United States”, w: G. Levinger, U L. Raush (red ), Close Relationships: Perspectives on the Meaning of Intimacy, Am-herst 1977, s. 33-72; D.H. Flaherty, Pńvacy in Colonial New England, Charlottesville Va. 1972, szczególnie s. 70 i nn.

⁰ Patrz zwłaszcza G.E. Swanson, „The Routinization of Love: Structure and Pro-cess in Primary Relations”, w: S.Z. Klausner, The Quest for Self-Control: Classical Philosophies and Scientific Research, New York 1965, s. 160-209, a także W.J. Goode, „The Theoretical Importance of Love”, American Sociological Review 1959, t. 24, s. 38-47; P.E. Slater, „On Social Regression”, American Sociological Review 1963, I. 28, s. 339-364.

³¹ Z tego punktu widzenia znaczące jest to, że wcześniej do przykładów przez rytu-alizację podkreślanych i chronionych należała relacja: wuj - siostrzeniec. Por. S.N. Eisen-36 stadt, „Ritualized Personal Relations”, Man 1956, t. 96, s. 90-95.