DSC62

4. TWcpf/ny podstawy ckonomic/m-ch decyzji konsumenta.

konsument może rnafcsynwfnie nabyć 50 jednostek dobra A oraz 40 jednostki br.t 5, L ma budżetu konsumenta jest więc przedstawiona jako odcinek AB. WW

będzie przy jmowała postać pionowej prostej

>;    rosy sfedu wy nika, ze przy dany ch warunkach brzegrij

8*® bwlźew trx\hr ukgac aóitego rodzaju załamaniom. W rzeczywistości tg *c^ toasmKtt często korzysta z różnego rodzaju promocji uzależni*! *a*isyc^#r t**?- dwie sztuki w cenie jednej) lub pierwszą jćtf Si^ccccrc mbywa w cenie promocyjnej, a za każdą następną płaci pełiaiM (■P An>w*nł w sieciach kablowych tut korzystanie z tntemetu).

4S Optimum konsumenta

Jak już wrssy. koesunwu dąży do maksyma! tzacji uży teczności naby’^ jaet siebie dóbr. podlegając przy tym ograniczeniom w postaci osią«*iM cMi i cen dóbr sa tynku. Dąży oo do osiągnięcia jak najwyżej poloiaMn wg obojętności. $k uniemożliwia mu to linia ograniczenia budżerowtglfl MftauMi przedstawiona na rysunku 4.10. W punkcie £ iiniKfla aa taćże&wego styli się zjedna z krzywych obojętności osiąganych p®³" aaaegi Krzywa a jest oznaczona symbolem Oz- Jak się okazuje, jes* jg pofożom krzywa obojętności. która konsument może osiągnąć p»?* dochodzie i cciarh ca tynku. Punkt styczności linii ograniczenia b*M z ssżawie sĘwyże? ptowp krzywą obojętności (punkt £) nazywafliy^g iptanui kausameflta. czyli sytuacją zapewniającą mu równowagę- . ^ ■joncaiięc strukturę spożycia. przy której konsument maksym***!

Konsument osiągnie więc optymalną strukturę spożycia, nabywając 0.4 dobra A oraz 03 dobra B. Jeśli warunki, które ograniczają wybór konsumenta, nie zmienią się, to konsument nie zmieni zaprezentowanej struktury spożycia. Warto zauważyć, że linia budżetu jest osiągalna również wówczas, gdy konsument znajduje się na krzywej obojętności 0\. W tym przypadku jednak reprezentuje ona niższy poziom użyteczności całkowitej.

Rysunek 4,ld Optimum knosmenca

Przykład 4.4. Funkcja użyteczności konsumenta dana jest wzorem: VC\A. 3) = AB. Wiemy ponadto, że cena P, dobra A wynosi 20 B wynosi 25 zł. Dochód konsumenta wynosi 500 zł. Naieży algebraicznie wskazać optymalny wybór konsumenta.

Jak już wiemy, optymalny wybór konsumenta musi spełniać warunek wynikajmy z II prawa Gossena:    ⁼    P*. Należy więc obliczyć amoki uży

teczności marginalnej t .W, i L A/*, po czym podstawić je do wspomnianego w zoru. Wartości te należy obliczy ć analogicznie jak w przykładzie 4.2. W wyniku obliczeń otrzymamy L \i_A — B i L \fs — A. Podstawiając uzyskane wyniki do wzoru aa II prawo Gossena. oerzytnujemy: 320 = A 25. U zyskujemy więc związek; A — - 1.253. Związek ten charakteryzuje krzywe obojętności. Jak wiadomo, punkt optimum to punkt styczności (a więc punkt wspólny * krzywej oł**jęooosci i linii ograniczenia budżetowego konsumenta. W związku z tym. aby go wyznaczyć nakon* tycznie, należy wzór na krzywą obojętności skojarzyć ze wzoran na linię budżetu. Wzór na krzywą obojętności można więc wykorzystać, wstawiając go do równana budżetowego: DP=AP_a ~ BPs (500 = 20.4 - 2531 Uzyskujemy równane;

500 = 20 (5 4 3)- 253.

W rezultacie A = 12.5. a 3 = 10. Optymalny wybór konsumenta to zatem knmhina eja(.4,3) = (12^; 10).