D

uzyskania sztywnej spoiny oraz wlkolu czy innego emulsyjnego do klejenia dużych powierzchni.

Opis budowy

Model wykonujemy zgodnie z numeracją części, nie jest to jednak regułą. Wszystkie części wymagające podklejenia na kartonie o grubości 1 milimetra oznaczone są czarną kropką.

Budowanie kadłuba jest podobne do innych, a więc oklejanie sklejek poszczególnych segmentów wokół wręg, doszlifowanie płaszczyzn styku przed sklejeniem. Różnica polega na tym, że od trzeciego segmentu oś symetrii kadłuba ulega załamaniu i tej spoinie należy poświęcić szczególną uwagę.

Wykonując osłonę kabiny z kartonu, warto zrobić jej ożebrowa-nie. wzorując się na rys. 1. na którym uwidocznione są wręgi oraz ożebrowanie całego modelu.

Rdzeniem całej konstrukcji jest płyta (cz. 21 a) wzmocniona elementami ożebrowania. której wykonanie i części składowe przedstawiono na rysunkach 3 I 4. Wskazana jest najwyższa dokładność w ustaleniu jej symetrii względem kadłuba.

Sklejając centralną część płata oraz gondole silników w miejscach, gdzie stykają się krawędzie sklejek, posługujemy się wąskimi (4-5 mm) paskami cienkiego, lecz możliwie sztywnego papieru, naklejanymi na grzbiety dźwigarów. Ułatwi to znakomicie montaż.

Montując skrzydła i usterzenle pamiętajmy, że skrzydta mają kąt wzniosu ujemny -3”, podobnie usterzenie poziome. Stateczniki pionowe, odchylone są od pionu o 6° na zewnątrz. Przy wykonywaniu stateczników pionowych trzeba uwzględnić takt. Ze ich przedłużenia (cz. 42 L i P). zawierające wy-rzutniki ładunków zakłócających -w przeciwieństwie do stateczników usytuowane są pionowo. Przy doklejaniu cz. 42a należy zwrócić uwagę na zgranie przejścia barw.

Montaż gondol silnikowych na kadłubie pokazano na rys, 6, jednak silniki montujemy najpierw na zbudowanym szkielecie wykonanym z cz. 29a. 29b. 29c, 29d, 31b wraz z naklejonymi sklejkami na wręgach 29b i 31 b ułatwiającymi sklejanie części 29L, R 301, R 31L, R Prawidłowe zamontowanie gondoli silników do kadłuba możliwe jest za pomocą dodatkowych listewek naklejanych w oznaczonych mielscach na cz. 21, 26L i P Sposób ten ma zapobiec zafalowaniu powierzchni bocznej gondoli silnikowych. Zalecam wstępną kontrolę ściany bocznej gondoli „na sucho' i sprawdzenie za pomocą przyłożonej linijki. Wszelkie zafalowania można wyeliminować doklejając odpowiednie! grubości karton od strony wewnętrznej.

Do dysz wylotowych cz. 35 montujemy pierścienie cz. 36. a na końcu cz. 37. Teraz pozostaje wklejenie do wnętrza zwiniętej w rulon sklejki (cz. 36a).

Konstrukcję podwozia przedstawiamy na rysunku nr 8. Kola wykonujemy z lektury i należy wówczas zachować następujące grubości kól: kolo przednie - grubość 4 mm. kolo tylne - grubość 8.5 mm. Elementy zawieszenia podwozia wykonujemy z drutu, posługując się wzorami nr I i nr III podanymi w skali 1:1.

Sondę dziobową robimy z drutu. wzór nr II i części 1a. zwiniętej wokół niego.

Antenki na skrzydłach i statecznikach sporządzamy ze szpilek pomalowanych na szaro I umieszczonych w odpowiednich miejscach. Osłonę termonamiemika (cz. 69) wzór nr IX wykonujemy z przezroczystego tworzywa i osadzamy w obudowie (cz. 69). Podobnie postępujemy z osłoną zasobnika spadochronu, wzór nr VIII. przy czym tę ostatnią malujemy na czarno.

Światła pozycyjne na skrzydłach wzór nr XI możemy wykonać ze szpilek z kolorowymi łebkami - lewe czerwone, prawe - zielone.

Niepożądane szczeliny I ewentualne ubytki wypełniamy szpachlów-ką sporządzoną z talku (zasypka) i lakieru nitro. Po wyschnięciu i przeszlifowaniu szpachlówki. miejsca te pokrywamy odpowiednio dobraną tartą. Wnętrza oston wlotu powietrza I dysz wylotowych, w miejscach nie pokrytych, uzupełniamy odpowiednim kolorem.

Nie zachęcam do malowania gotowego modelu lakierami typu nitro - mogą puścić spoiny klejone butaprenem. Użyjmy raczej szybko schnącego lakieru bezbarwnego ftalowego lub innego na podobnej bazie.    □

MAŁY MODELARZ