ebook Typy Broni i Uzbrojenia8 Samolot bombowy Vickers Wellington Page

Welllngton IC NZ-Q (R1245) i dywizjonu 304

leckich: w przodzie, tyle i środkowej dolnej części kadłuba. Do napędu wież postanowiono zastosować bardziej sprawny układ hydrauliczny Frazer Nash oraz dolne stanowisko strzeleckie wyposażyć w wieżę typu Frazer Nash. Zmiany uzbrojenia spowodowały zmianę położenia środka ciężkości samolotu. W związku z. tym główny konstruktor zakładów Vickers Rex Pearson postanowił, w celu przyspieszenia prac, zbadać doświadczalnie optymalną lokalizację wież z uzbrojeniem. W tym celu przeprowadzono loty próbne z ruchomym balastem o masie odpowiadającej ma3om wież. W czasie tych lotów próbnych dokładnie określono położenie środka ciężkości.

Pierwszy egzemplarz nowego samolotu typ 285 Wellington 1, z numerem L4212, pilotowany przez mjr. Summersa, wykonał lot 23 grudnia 1937 r. Do napędu tego egzemplarza samolotu użyto silników Bristol Pegasus XX o mocy 680,6 kW. Badania w locie zostały przerwane w lutym 1938 r. z powodu awarii podwozia. Pozwoliło to, obok zmiany jego konstrukcji, na zabudowę silników Bristol Pegasus XVIII. Samolot był gotów do dalszych prób 12 kwietnia 1938 r. Opinia pilota oblatywacza była pozytywna: samolot łatwy w pilotażu, lecz ciężki na nos podczas nurkowania, co stwarza niebezpieczeństwo wypadku, jak w przypadku prototypu typ 271. W zespole konstrukcyjnym postanowiono opracować nowe stery wysokości zawieszone na krawędzi natarcia i zaopatrzone w klapki wyważające. Stery miały mieć wyważenie masowe. Z kolei, zdaniem specjalistów z Królewskiego Instytutu Lotniczego RAE (Royal Aircraft Establishment), lepszym rozwiązaniem powinna być jedynie kompensacja aerodynamiczna. Problem postanowiono rozstrzygnąć w czasie prób w locie. Drugi egzemplarz samolotu, o numerze L 4213, wyposażony został w stery wysokości zaopatrzone jedynie w wyważenie aerodynamiczne. Próby rozpoczęte we wrześniu 1939 roku zakończono po upływie kilku tygodni z następującymi wnioskami: należy zastosować stery wyważane aerodynamicznie, lecz wyposażone dodatkowo w klapki wyważające. Ponadto należy zmniejszyć powierzchnię klap. Dało to prawidłowe zachowanie się samolotu we wszystkich warunkach lotu.

Po pomyślnym zakończeniu prób przystąpiono w zakładach Vickersa do produkcji pierwszej partii zamówionych 120 samolotów Wellington. Samoloty otrzymały oznaczenie typ 285 Wellington I i produkowano je z uzbrojeniem złożonym z dwu lub trzech karabinów maszynowych Vickers K kal. 7,62 mm, umieszczonych w dwu wieżach typu Vickers w przodzie i tyle kadłuba. Przewidywana była także możliwość instalacji górnego stanowiska strzeleckiego w wieży Frazer Nash FN 9 i. dwoma karabinami maszynowymi Vickers K. Samolot miał udźwig bomb 2041,2 kg. Produkcję jego podjęły także zakłady Vickers w Brougton koło Chester, gdzie planowano budowę dalszych 100 egzemplarzy. Ogółem wyprodukowano 180 egzemplarzy samolotu typ 285.

Równolegle do produkcji seryjnej prowadzono dalsze prace nad zastosowaniem do napędu samolotu silników o większej mocy i nad zwiększeniem uzbrojenia.

W 1938 r. opracowano kolejny wariant oznaczony jako typ 290 Wellington I, na którym jako zespół napędowy zastosowano dwa silniki gwiazdowe chłodzone powietrzem Bristol Pegasus XVIII o mocy 772,5 kW każdy. Ponadto uległa zwiększeniu średnica kół podwozia głównego oraz uzbrojenie, w którym do wież typu Vickers zastosowano mechanizmy hydrauliczne Frazer Nash, a karabiny maszynowe Vickers zastąpiono karabinami maszynowymi Browning o tym samym kalibrze. Przeniesiono ponadto górne stanowisko strzeleckie z wieżą Frazer Nash FN 9 w dolną część kadłuba. Nieznacznej zmianie uległ kształt elementów wyważenia aerodynamicznego i klapek wyważających na sterach wysokości. Wersja ta weszła w 1939 r. do produkcji seryjnej pod oznaczeniem typ 408 Wellington IA.

W samolocie tym wprowadzono dalsze zmiany polegające na zastosowaniu bardziej efektywnych wież Frazer Nash typu FN 5 i FN 10 na stanowiskach: przednim i tylnym z dwoma karabinami maszynowymi Browning kal. 7,69 mm każdy oraz pozostawiono stanowisko dolne z wieżą Frazer Nash FN 9 z takim samym uzbrojeniem. Obok zmiany uz-