cza krążenia żylnego), oraz za pośrednictwem środków działających bezpośrednio na mikrokrążenie.
Większość leków stosowanych w leczeniu zaburzeń mikrokrążenia działa przede wszystkim na stan śródbłonków naczyń włosowatych zmniejszając ich łamliwość i przepuszczalność. Każdy z leków omówionych poniżej charakteryzuje się różnymi właściwościami i zakresem działania.
W zaburzeniach mikrokrążenia są stosowane rutynoidy, escyna, dobe-sylan wapniowy, tribenozyd oraz środki przeciwkrzepliwe, a także dekstrany i hydroksyetyloskrobia (omówione w odpowiednich rozdziałach).
ynoidów należą: rutozyd, diosmina, okserutyna i trokserutyna.
Trokserutyna i okserutyna są to mieszaniny hydroksyetylorutozydów o silnych właściwościach zmniejszania przepuszczalności naczyń włosowatych (przenikanie przez włośniczki osocza) i^zwiększania ich elastyczności. Hamują ponadto zlepianie się erytrocytów oraz poprawiają ich odkształ-calność. Zmniejszają również lepkość krwi i zwiększają przepływ chłonki poprawiając mikrokrążenie.
• Stosuje się je w zaburzeniach mikrokrążenia, m.in. retinopatii cukrzycowej, oraz w zaburzeniach krążenia żylnego (żylaki, owrzodzenia żylakowate podudzi, zakrzepowe zapalenie żył oraz żylaki odbytu) i obrzękach limfatycznych.
▲ Stosowanie trokserutyny i okserutyny jest przeciwwskazane w I trymestrze ciąży.
1. Rutoven - trokserutyna, tabletki 0,15 g, kapsułki 0,2 i 0,3 g, granulat oraz żel 2%; stosuje się doustnie co 8-12 godz. 1 tabl. lub kaps. oraz miejscowo co 12 godz. smarować zmienione chorobowo miejsce.
2. Venoruton 300, -500, -1000, forte - okserutyna, kapsułki 0,3 g oraz żel 2%; stosuje się doustnie co 8-12 godz. 1 kaps. oraz miejscowo żel co 12 godz.
Bioflawonoid otrzymywany obecnie syntetycznie. Działa ochronnie na naczynia i zwiększa napięcie ścian żył, przez co zmniejsza ich rozciągliwość i zastój żylny. W obrębie mikrokrążenia normalizuje przepuszczal-
ność włośniczek i wzmaga ich odporność, wykazując również działanie przeciwzapalne. Zwiększa przepływ chłonki zmniejszając obrzęki. Hamuje adhezję leukocytów do śródbłonka i ich migrację poza naczynia („pułapka leukocytów”) oraz zmniejsza syntezę mediatorów reakcji zapalnej. Zmniejsza ponadto nadmierną lepkość krwi.
• Diosminę stosuje się w leczeniu organicznej i samoistnej niewydolności żył kończyn dolnych (żylakach, owrzodzeniach podudzi, obrzękach żylnych i limfatycznych) oraz w zaostrzeniach i zmianach przewlekłych guzków krwawniczych odbytu.
Diosminę stosuje się w połączeniu z innym bioflawonoidem o podobnym działaniu - hesperydyną.
Detralex - diosmina (0,45 g) + hesperydyna (0,05 g), tabletki; we wszystkich postaciach przewlekłej niewydolności żylnej i przewlekłej chorobie hemoroidalnej stosuje sie doustnie 2 tabl. dziennie, w zaostrzeniach choroby hemoroidalnej obowiązuje następujący schemat dawkowania: 6 tabl. dziennie przez pierwsze 4 dni, następnie 4 tabl. dziennic przez kolejne 3 dni oraz kontynuacja leczenia w dawce 2 tabl. dziennie.
Związek ten odznacza się szczególnie szerokim działaniem na mikro-krążenie oraz przepływ krwi w naczyniach chłonnych. Działa on przede wszystkim antagonistycznie w stosunku do wielu autakoidów i neurohormonów o działaniu rozszerzającym prekapilary i włośniczki, zwiększającym ich przepuszczalność (m.in. histamina, bradykinina i in.). Wzmaga również biosyntezę kolagenu oraz zmniejsza lepkość krwi poprzez zmniejszenie stężenia fibrynogenu oraz globulin alfa, i alfa2 w osoczu. Hamuje skłonność erytrocytów do zlepiania się i poprawia ich „plastyczność”. Zmniejsza również przepuszczalność włośniczek naczyń limfatycznych i ich łamliwość oraz zwiększa ich drenaż. Następstwem tych działań jest zmniejszenie przesączania płynów z krwi do tkanek i zmniejszenie obrzęków.
Dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego, a jego działanie utrzymuje się 4-6 godzin.
• Dobesylan wapniowy jeśt stosowany w mikroangiopatiach (retinopatii cukrzycowej i nadciśnientowej) oraz w przewlekłej niewydolności krążenia żylnego (żylakach kończyn dolnych i odbytu, zapaleniu żył, owrzodzeniach żylakowatych podudzi oraz obrzękach kończyn dolnych).
▲ Niekiedy wywołuje zaburzenia gastrycznc (nudności, wymioty, bóle brzucha), bóle głowy oraz gorączkę z bólami mięśniowymi.
Przeciwwskazaniem do stosowania dobcsylanu wapniowego są rzadkie przypadki uczuleń oraz choroby nerek i hiperkalcemia.
Zastosowa
nie
Preparat I dawkowanie
Właściwości
Zastosowa
nie
Działanie
niepożądane
Przeciw
wskazania
515