File0544

B. OGOLNY OPIS URZĄDZENIA PIT-2

1.    Zakres stosowania:

Urządzenie PIT-2 stosuje się w szczególności:

a)    na poboczach dróg pozamiejskich,

b)    na łagodnych skarpach nasypów,

c)    na skarpach rowów trójkątnych przydrożnych od strony pobocza i jezdni,

pod warunkiem, że prognozowane stężenia zawiesin ogólnych w wodach dopływających do urządzenia przekroczą wartość dopuszczalną: Z_d > 50 mg/1.

Urządzenie ma skuteczność minimalną około 40%, a zatem przy Z_d < 83,3 mg/1 może działać samodzielnie i nie wymaga współpracy z innymi urządzeniami oczyszczającymi. Dla szerokości urządzenia równej 2,50 m skuteczność urządzenia wynosi około 60%. Dla wyższych wartości zanieczyszczeń zaleca się blokowanie urządzenia z urządzeniem PIT-1 w jeden zespół oczyszczający o łącznej skuteczności sięgającej 84%.

2.    Warunki lokalizowania:

Urządzenie PIT-2 należy lokalizować jak najbliżej krawędzi nawierzchni, przy czym należy uwzględnić warunki spływu wód opadowych z jezdni.

Między jezdnią a urządzeniem powinno znajdować się pobocze utwardzone z nawierzchnią typu szczelnego o szerokości co najmniej 1,5 m, którego zadaniem powinno być zatrzymanie pierwszej fali deszczu i gromadzenie śniegu.

W przypadku konieczności instalacji bariery ochronnej zaleca się przesunięcie wewnętrzej krawędzi urządzenia poza teren zajęty pod barierę przez odpowiednie uszczelnienie powierzchni terenu pod barierą.

Wybór lokalizacji urządzenia powinien uwzględniać możliwość dostępu do niego w celu wykonania prac konserwacyjno-remontowych i mechanicznego koszenia traw; dla dróg klas A-GP zaleca się wykonywanie tych prac bez blokowania ruchu na przylegającym pasie ruchu, co oznacza zaprojektowanie wzdłuż urządzenia pasa technologicznego (drogi technologicznej) o szerokości 2,5-3,0 m przy wykorzystaniu pasa awaryjnego i pobocza utwardzonego.

Podstawowym elementem konstrukcyjnym urządzenia PIT-2 są bruzdy wykonane w powierzchniowej warstwie torfowo-piaskowej obsiane trawą, w których mogą się gromadzić ścieki opadowe z drogi i wsiąkać w warstwę torfowo-piaskową, która ma własności oczyszczające. Odbiornikiem infiltrujących wód może być warstwa filtracyjna z piasku, która powinna być połączona z drenażem w przypadku nieprzepuszczalnego podłoża gruntowego.

W przypadku oddzielenia urządzenia od jezdni drogowej barierą ochronną zaleca się zastąpienie warstwy torfowo-piaskowej bardziej chłonną warstwą torfową.

Wybór spadku powierzchni uiządzenia zależy od lokalnych różnic wysokości. Bruzdy powinny być tak ukształtowane, aby głębokość wody w bruździe wynosiła co najmniej 5 cm. Wysokość bruzdy (h) określa się z następującego wzoru:

h = (i x b) / 2 + gw [cm] ; gw :> 5 cm , i ź 0,05 gdzie:

i - spadek powierzchni w poprzek bruzdy [-], b - szerokość bruzdy [cm],

gw - maksymalna głębokość wody w bruździe [cm].