Urządzenie ZIT-3 stosuje się na drogach pozamiejskich jako końcowy odbiornik wód spływających rowami lub ściekami przydrożymi, zwłaszcza w terenie otwartym podlegającym ochronie krajobrazowej lub w obszarach o wartościowym krajobrazie, jeśli prognozowane stężenia zawiesin ogólnych w wodach dopływających do urządzenia przekroczą wartość dopuszczalną: Zd > 50 mg/1.
Urządzenie ma skuteczność 100% pod warunkiem niedopuszczenia do sytuacji przedostania się nadmiaru wód z przepełnionego zbiornika do odbiorników zewnętrznych.
Generalną zasadą kształtowania geometrycznego powierzchni zewnętrznej tego urządzenia jest naśladowanie otaczających, naturalnych form rzeźby terenu, tak aby umiejętnie wkomponować je w krajobraz.
o
Urządzenie ZIT-3 należy lokalizować w miejscu przewidzianym dla końcowego elementu lokalnego systemu odwodnienia powierzchniowego odcinka drogi, przy czym należy uwzględnić warunki spływu wód opadowych z jezdni, usytuowanie niewelety jezdni względem przyległego terenu i możliwości odprowadzenia wód drenażowych do odbiorników zewnętrznych. Z reguły lokalizacja urządzenia wymaga wydzielenia dodatkowego terenu przez miejscowe rozszerzenie pasa drogowego.
W przypadku konieczności instalacji bariery ochronnej zaleca się przesunięcie wewnętrznej krawędzi urządzenia poza teren zajęty pod barierę przez odpowiednie uszczelnienie powierzchni terenu pod barierą.
Wybór lokalizacji urządzenia powinien uwzględniać możliwość dostępu do niego w celu wykonania prac konserwacyjno-remontowych i mechanicznego koszenia traw; zaleca się projektowanie dojazdowej drogi technologicznej o szerokości 2,5-3,0 m z końcowym odcinkiem położonym na dnie zbiornika i posiadającym nawierzchnię z betonowych płyt ażurowych.
3.
Podstawowymi elementami konstrukcyjnymi urządzenia ZIT-3 są:
a) sztuczne, owalne zagłębienie terenu o wyraźnie rozpoznawalnym dnie i skarpach,
b) powierzchniowa warstwa torfu obsiana trawą umieszczona w dolnej części stawu, współpracująca w przypadku występowania podłoża gruntowego nieprzepuszczalnego z warstwą chłonną lub filtracyjną umieszczoną poniżej.
W warstwę torfową wsiąkają ścieki opadowe z drogi, oczyszczając się jednocześnie. Odbiornikiem infiltrujących wód może być naturalne podłoże gruntowe albo warstwa filtracyjna z piasku lub warstwa chłonna z tłucznia owinięta geowłókniną, połączona z zewnętrznym systemem drenażowym (wykonanym np. z rur PCW średnicy 10-20 cm).
W przypadku zlokalizowania dna urządzenia ZIT-3 w odległości mniejszej niż 9,0 m od krawędzi jezdni zaleca się zastąpienie warstwy torfowej warstwą torfowo-piaskową lub alternatywnie, w celu zabezpieczenia przed zniszczeniem delikatnej warstwy torfu przez pojazdy drogowe - oddzielenie urządzenia od jezdni drogowej barierą ochronną.
Urządzenie ZIT-3 jest jednocześnie urządzeniem odwodnienia drogi i urządzeniem oczyszczającym. Zakłada się, że obliczeniowa woda dopływająca do urządzenia wsiąka w całości w warstwę torfową a ewentualne odprowadzenie nadmiaru wód odbywa się tylko za pomocą drenażu. Własności infiltracyjne i wymiary warstwy torfowej, filtracyjnej i chłonnej powinny być tak dobrane, aby dno stawu było stale porośnięte trawą.
W okresie normalnej eksploatacji konieczna jest okresowa wymiana zużytej (zamulonej) warstwy torfu.
175