Urządzenie KOR-1 stosuje się przy drogach pozamiejskich i przy ulicach nieskanalizowanych w przypadku występowania podłoża gruntowego przepuszczalnego i braku miejsca na powierzchniowe urządzenia odwodnieniowe i oczyszczające, jeśli prognozowane stężenia zawiesin ogólnych w wodach dopływających do urządzenia przekroczą wartość dopuszczalną: Zd > 50 mg/1.
Urządzenie ma skuteczność 100% pod warunkiem niedopuszczenia do sytuacji przedostania się nadmiaru wód z przepełnionego zbiornika do odbiorników zewnętrznych.
Bezwzględnie nie należy stosować urządzenia KOR-1 w gruntach całkowicie nieprzepuszczalnych (tj. bez naturalnych przekładek filtracyjnych) ze względu na na nieuchronne przepełnienie wodą i zalewanie okolicznych terenów, zwłaszcza w latach mokrych.
2. Warunki lokalizowania:
Urządzenie KOR-1 należy lokalizować w miejscu przewidzianym dla końcowego elementu lokalnego systemu odwodnienia powierzchniowego odcinka drogi, przy czym należy uwzględnić warunki spływu wód opadowych z jezdni, usytuowanie niewelety jezdni względem przyległego terenu i możliwości odprowadzenia wód do ziemi.
W przypadku dużej ilości wód dopływających do studni zaleca się łączenie urządzenia z zespoły dwustudniowe KOR-l/KOR-1 lub trójstudniowe KOR-l/KOR-l/KOR-1, przy czym odległość między studniami w świetle nie powinna być mniejsza niż 3,0 m.
Wybór lokalizacji urządzenia powinien uwzględniać możliwość dostępu do niego w celu wykonania prac konserwacyjno-remontowych i ewentualnie mechanicznego koszenia traw; zaleca się projektowanie dojazdowej drogi technologicznej o szerokości 2,5-3,0 m z końcowym odcinkiem położonym przy pokrywie włazu.
3.
Podstawowymi elementami konstrukcyjnymi urządzenia KOR-1 są:
a) studnia z betonu (lub z karbowanego tworzywa sztucznego) o średnicy 1,2-1,8 m,
b) ażurowa płyta betonowa umieszczona na dnie studni, na której osadzają się zanieczyszczenia i przez którą infiltrują wody do gruntu.
Urządzenie KOR-1 jest jednocześnie urządzeniem odwodnienia drogi i urządzeniem oczyszczającym. Zakłada się, że obliczeniowa woda dopływająca do studni zostaje w całości zmagazynowana w studni.
W okresie normalnej eksploatacji konieczne jest okresowe usuwanie osadów (namułów) z dna studni, a takie wymiana zanieczyszczonego (zamulonego) gruntu pod płytą denną; zaleca się przyjmowanie zmechanizowanej technologii usuwania osadów przy użyciu specjalnego sprzętu i pojazdów.
4.
Konstrukcja studni powinną być dostosowana wytrzymałościowo do przyjętej średnicy wewnętrznej przy uwzględnieniu ciężaru własnego pokrywy górnej, nadkładu ziemi oraz obciążeń od pojazdów.
Pojemność studni powinna być tak dobrana, aby po okresie długotrwałych, intensywnych opadów nie następowało przekroczenie zakładanego maksymalnego pozimu wody w studni.
241