File0623 (2)

B. OGOLNY OPIS URZĄDZENIA KIRA

1.    Zakiei .stosowania:

Urządzenie KIRA stosuje się przy drogach pozamiejskich i przy ulicach nieskanalizowanych w przypadku występowania podłoża gruntowego nieprzepuszczalnego i braku miejsca na powierzchniowe urządzenia odwodnieniowe i oczyszczające, jeśli prognozowane stężenia zawiesin ogólnych w wodach dopływających do urządzenia przekroczą wartość dopuszczalną: Z_d > 50 mg/1.

Urządzenie ma skuteczność minimalną około 80%, a zatem przy Z_d < 250 mg/I może działać samodzielnie i nie wymaga współpracy z innymi urządzeniami oczyszczającymi.

2.    Warunki lokalizowania:

Urządzenie KIRA należy lokalizować w miejscu przewidzianym dla końcowego elementu lokalnego systemu odwodnienia powierzchniowego odcinka drogi, przy czym należy uwzględnić warunki spływu wód opadowych z jezdni, usytuowanie niewelety jezdni względem przyległego terenu i możliwości odprowadzenia wód do ziemi. Z reguły lokalizacja urządzenia wymaga wydzielenia dodatkowego terenu przy drodze, np. przez lokalne rozszerzenie pasa drogowego; ze względów konstrukcynych nie zaleca się umieszczania komory pod jezdnią.

Wybór lokalizacji urządzenia powinien uwzględniać możliwość dostępu do niego w celu wykonania prac konserwacyjno-remontowych i ewentualnie mechanicznego koszenia traw; zaleca się projektowanie dojazdowej drogi technologicznej o szerokości 2,5-3,0 m z końcowym odcinkiem położonym przy pokrywach włazów.

3.

Podstawowymi elementami konstrukcyjnymi urządzenia KIRA są:

a)    skrzynkowa, żelbetowa komora wodna,

b)    warstwa filtracyjna z piasku lub warstwa chłonna z tłucznia (owinięta geowłókniną), w której zatrzymują się zanieczyszczenia i która jest umieszczona na dnie komory.

Urządzenie KJR-4 jest jednocześnie urządzeniem odwodnienia drogi i urządzeniem oczyszczającym. Zakłada się, że obliczeniowa woda dopływająca do studni wsiąka w części w warstwę filtracyjną i chłonną a w części jest odprowadzana do odbiornika.

W okresie normalnej eksploatacji konieczna jest okresowa wymiana zużytej (zamulonej) górnej warstwy filtracyjnej (ochronnej) na dnie komory; zaleca się przyjmowanie zmechanizowanej technologii usuwania zamulonego piasku przy użyciu specjalnego sprzętu i pojazdów.

4.

Konstrukcja komory powinną być dostosowana wytrzymałościowo do przyjętego rozstawu ścian zewnętrznych (i ewentualnych słupów wewnętrznych) przy uwzględnieniu ciężaru własnego stropu, nadkładu ziemi oraz obciążeń od pojazdów.

Miejsca dopływu i odpływu wody z komory powinny być tak dobrane, aby w trakcie przepływu wód

przez komorę następowało samoczynne osadzanie się zanieczyszczeń na dnie komory.

Konstrukcja odpływu wód z komory powinna być przyjmowana przy założeniu zmniejszenia przepływu na wylocie w stosunku do wlotu, co jest skutkiem magazynowania wód w komorze i infiltracji części wód z komory do ziemi.

5. Podstawowe,

Należy zwrócić szczególną uwagę na uzyskane własności betonu konstrukcujnego, zwłaszcza w stosunku do ścian komory, narażonych na działanie magazynowanych wód i ewentualnie przemarzanie.

238