File0620 (2)

B. OGOLNY OPIS URZĄDZENIA KIRA

1.    Zakr.es_stos.ow.ania:

Urządzenie KIR-3 stosuje się przy drogach pozamiejskich i przy ulicach nieskanalizowanych w przypadku występowania podłoża gruntowego nieprzepuszczalnego i braku miejsca na powierzchniowe urządzenia odwodnieniowe i oczyszczające, jeśli prognozowane stężenia zawiesin ogólnych w wodach dopływających do urządzenia przekroczą wartość dopuszczalną: Z_d > 50 mg/1.

Urządzenie ma skuteczność 100% pod warunkiem niedopuszczenia do sytuacji przedostania się nadmiaru wód z przepełnionego zbiornika do odbiorników zewnętrznych.

2.    Warunki lokalizowania:

Urządzenie KIR-3 należy lokalizować w miejscu przewidzianym dla końcowego elementu lokalnego systemu odwodnienia powierzchniowego odcinka drogi, przy czym należy uwzględnić warunki spływu wód opadowych z jezdni, usytuowanie niewelety jezdni względem przyległego terenu i możliwości odprowadzenia wód do ziemi. Z reguły lokalizacja urządzenia wymaga wydzielenia dodatkowego terenu przy drodze, np. przez lokalne rozszerzenie pasa drogowego; ze względów konstrukcynych nie zaleca się umieszczania komory pod jezdnią.

Wybór lokalizacji urządzenia powinien uwzględniać możliwość dostępu do niego w celu wykonania prac konserwacyjno-remontowych i ewentualnie mechanicznego koszenia traw; zaleca się projektowanie dojazdowej drogi technologicznej o szerokości 2,5-3,0 m z końcowym odcinkiem położonym przy pokrywach włazów.

3.

Podstawowymi elementami konstrukcyjnymi urządzenia KIRA są:

a)    skrzynkowa, żelbetowa komora wodna,

b)    warstwa filtracyjna z piasku lub warstwa chłonna z tłucznia (owinięta geowłókniną), w której zatrzymują się zanieczyszczenia i która jest umieszczona na dnie komory.

Urządzenie KIR-3 jest jednocześnie urządzeniem odwodnienia drogi i urządzeniem oczyszczającym. Zakłada się, że obliczeniowa woda dopływająca do studni wsiąka w całości w warstwę filtracyjną i chłonną.

W okresie normalnej eksploatacji konieczna jest okresowa wymiana zużytej (zamulonej) górnej warstwy filtracyjnej (ochronnej) na dnie komory; zaleca się przyjmowanie zmechanizowanej technologii usuwania zamulonego piasku przy użyciu specjalnego sprzętu i pojazdów.

Konstrukcja komory powinną być dostosowana wytrzymałościowo do przyjętego rozstawu ścian zewnętrznych (i ewentualnych słupów wewnętrznych) przy uwzględnieniu ciężaru własnego stropu, nadkładu ziemi oraz obciążeń od pojazdów.

Pojemość komory powinna być tak dobrane, aby po okresie długotrwałych, intensywnych opadów nie następowało przekroczenie zakładanego maksymalnego poziomu wody w komorze.

5. Podstawowe wymagania technologiczne:

Należy zwrócić szczególną uwagę na uzyskane własności betonu konstrukcujnego, zwłaszcza w stosunku do ścian komory, narażonych na działanie magazynowanych wód i ewentualnie przemarzanie.

235