1. Zakres j>.tQ.s.QWiuiia:
Urządzenie KER-2 stosuje się przy drogach pozamiejskich i przy ulicach nieskanalizowanych w przypadku występowania podłoża gruntowego nieprzepuszczalnego i braku miejsca na powierzchniowe urządzenia odwodnieniowe i oczyszczające, jeśli prognozowane stężenia zawiesin ogólnych w wodach dopływających do urządzenia przekroczą wartość dopuszczalną: Zd > 50 mg/1.
Urządzenie ma skuteczność minimalną około 80%, a zatem przy Zd < 250 mg/1 może działać samodzielnie i nie wymaga współpracy z innymi urządzeniami oczyszczającymi.
2. Warunki lokalizowania:
Urządzenie KDR-2 należy lokalizować w miejscu przewidzianym dla połączenia lokalnego systemu odwodnienia powierzchniowego odcinka drogi z odbiornikiem zewnętrznym, przy czym należy uwzględnić warunki spływu wód opadowych z jezdni, usytuowanie niewelety jezdni względem przyległego terenu i możliwości odprowadzenia wód do ziemi i do odbiornika.
W przypadku dużej ilości wód dopływających do studni zaleca się łączenie urządzenia z zespoły dwustudniowe KDR.-2/KIR-2 lub trójstudniowe KIR-2/KIR-2/KIR-2, przy czym odległość między studniami w świetle nie powinna być mniejsza niż 3,0 m.
Wybór lokalizacji urządzenia powinien uwzględniać możliwość dostępu do niego w celu wykonania prac konserwacyjno-remontowych i ewentualnie mechanicznego koszenia traw; zaleca się projektowanie dojazdowej drogi technologicznej o szerokości 2,5-3,0 m z końcowym odcinkiem położonym przy pokrywie włazu.
Podstawowymi elementami konstrukcyjnymi urządzenia KIR-2 są:
a) studnia z betonu (lub z karbowanego tworzywa sztucznego) o średnicy 1,2-1,8 m,
b) warstwa filtracyjna z piasku lub warstwa chłonna z tłucznia (owinięta geowłókniną), w której zatrzymują się zanieczyszczenia i która jest umieszczona na dnie studni.
Urządzenie KIR-2 jest jednocześnie urządzeniem odwodnienia drogi i urządzeniem oczyszczającym. Zakłada się, że obliczeniowa woda dopływająca do studni wsiąka w części w warstwę filtracyjną i chłonną a w części jest odprowadzona wylotem do odbiornika.
W okresie normalnej eksploatacji konieczna jest okresowa wymiana zużytej (zamulonej) górnej warstwy filtracyjnej na dnie studni (warstwy ochronnej) ; zaleca się przyjmowanie zmechanizowanej technologii usuwania zamulonego piasku przy użyciu specjalnego sprzętu i pojazdów.
Konstrukcja studni powinna być dostosowana wytrzymałościowo do przyjętej średnicy wewnętrznej przy uwzględnieniu ciężaru własnego stropu, nadkładu ziemi oraz obciążeń od pojazdów.
Miejsca dopływu i odpływu wody ze studni powinny być tak dobrane, aby w trakcie przepływu wód przez studnię następowało samoczynne osadzanie się zanieczyszczeń na dnie komory.
Konstrukcja odpływu wód ze studni powinna być przyjmowana przy założeniu zmniejszenia przepływu na wylocie w stosunku do wlotu, co jest skutkiem magazynowania wód w studni i infiltracji części wód ze studni do ziemi.
232