File0614 (2)

B. OGOLNY OPIS URZĄDZENIA KIR-l

1.    Zakre.s_s.toaowania:

Urządzenie KIR-l stosuje się przy drogach pozamiejskich i przy ulicach nieskanalizowanych w przypadku występowania podłoża gruntowego nieprzepuszczalnego i braku miejsca na powierzchniowe urządzenia odwodnieniowe i oczyszczające, jeśli prognozowane stężenia zawiesin ogólnych w wodach dopływających do urządzenia przekroczą wartość dopuszczalną: Z_d > 50 mg/1.

Urządzenie ma skuteczność 100% pod warunkiem niedopuszczenia do sytuacji przedostania się nadmiaru wód z przepełnionego zbiornika do odbiorników zewnętrznych.

2.    Warunki lokalizowania:

Urządzenie KIR-l należy lokalizować w miejscu przewidzianym dla końcowego elementu lokalnego systemu odwodnienia powierzchniowego odcinka drogi, przy czym należy uwzględnić warunki spływu wód opadowych z jezdni, usytuowanie niewelety jezdni względem przyległego terenu i możliwości odprowadzenia wód do ziemi.

W przypadku dużej ilości wód dopływających do studni zaleca się łączenie urządzenia z zespoły dwustudniowe KER-l/KIR-1 lub trójstudniowe KER-1/KIR-l/KIR-l, przy czym odległość między studniami w świetle nie powinna być mniejsza niż 3,0 m.

Wybór lokalizacji urządzenia powinien uwzględniać możliwość dostępu do niego w celu wykonania prac konserwacyjno-remontowych i ewentualnie mechanicznego koszenia traw; zaleca się projektowanie dojazdowej drogi technologicznej o szerokości 2,5-3,0 m z końcowym odcinkiem położonym przy pokrywie włazu.

3.

Podstawowymi elementami konstrukcyjnymi urządzenia KIR-l są:

a)    studnia z betonu (lub z karbowanego tworzywa sztucznego) o średnicy 1,2-1,8 m,

b)    warstwa filtracyjna z piasku lub warstwa chłonna z tłucznia (owinięta geowłókniną), w której zatrzymują się zanieczyszczenia i która jest umieszczona na dnie studni.

Urządzenie KJDR-1 jest jednocześnie urządzeniem odwodnienia drogi i urządzeniem oczyszczającym. Zakłada się, że obliczeniowa woda dopływająca do studni wsiąka w całości w warstwę filtracyjną i

chłonną.

W okresie normalnej eksploatacji konieczna jest okresowa wymiana zużytej (zamulonej) górnej warstwy filtracyjnej na dnie studni (warstwy ochronnej) ; zaleca się przyjmowanie zmechanizowanej technologii usuwania zamulonego piasku przy użyciu specjalnego sprzętu i pojazdów.

4.

Konstrukcja studni powinna być dostosowana wytrzymałościowo do przyjętej średnicy wewnętrznej przy uwzględnieniu ciężaru własnego stropu, nadkładu ziemi oraz obciążeń od pojazdów.

Pojemność studni powinna być tak dobrana, aby po okresie długotrwałych, intensywnych opadów nie następowało przekroczenie zakładanego poziomu wody w studni.

5. Podstawowe wymagania technologiczne:

Należy zwrócić szczególną uwagę na uzyskane własności betonu konstrukcyjnego, zwłaszcza w stosunku do ścian studni, narażonych na działanie magazynowanych wód i ewentualnie na przemarzanie.

229