Ekonomika turystyki R Łazarek (61)

wprost cudowne wartości lecznicze wód mineralnych i powietrza w Druskienni-kach. W niedługim czasie także tutejsze błota (torfy) borowinowe stały się cenne w zwalczaniu chorób reumatycznych. Choć oficjalnie uznano Dmskienniki za uzdrowisko i kurort klasy europejskiej dopiero w 1935 r., to w ten rejon dużo wcześniej przyjeżdżali po zdrowie i regenerację sił liczni kuracjusze z Polski i innych krajów Europy.

Rejon Druskiennik słynie z leczniczych wód mineralnych i borowin, z mikroklimatu o właściwościach leczniczych, a także pięknych krajobrazów. Iglaste lasy, rzeka Niemen oraz liczne jeziora jonizują i oczyszczają powietrze. Słynne wody, z zawartością rzadko spotykanych składników mineralnych, zapewniają doskonałe rezultaty zarówno w leczeniu, jak i w profilaktyce.

Druskiennickie sanatoria słyną ze skutecznego leczenia wielu chorób. Lekarze uzyskują pozytywne rezultaty w leczeniu dolegliwości żołądka, przewodu pokarmowego, systemu nerwowego, serca, krwi, gardła, nosa, skóry, przemiany materii, kręgosłupa, układu kostnego oraz niedomagań kobiecych. W Druskiennikaeh leczył się i wypoczywał m.in. Marszałek Józef Piłsudski. Największym powodzeniem cieszą się sanatoria „Litwa”, „Wilno”, „Egle”, „Niemen” i „Puszynas”.

Hajduszóboszló - miasto-kurort na Węgrzech, położone 20 km od Debreczynu. Jedna z największych miejscowości wczasowych na Węgrzech. Znajduje się tu duże kąpielisko z licznymi basenami. Samo kąpielisko może pomieścić 12 tys. osób, a kryte kąpielisko cieplicowe (z dwoma basenami odkrytymi) 1200 osób. Woda lecznicza zawiera sól kuchenną, brom, jod oraz wiele pierwiastków śladowych i ma odczyn alkaliczny. Woda termalna odpowiada wodzie morskiej w pięciokrotnym rozcieńczeniu i może zastępować kąpiel morską. Leczenie i profilaktyka. Wody tutejszych źródeł lecząprzede wszystkim przewlekłe schorzenia narządów ruchu (reumatyzm), zapalenie stawów, stany zapalne kręgosłupa, ścięgien, wolno zrastające się złamania, choroby skóry i dolegliwości kobiece. Picie tej wody leczy schorzenia żołądka, przewodu pokarmowego i wątroby.

Popyt restytucyjny występuje także w przypadku zakupu dobra lepszego lub odpowiadającego panującej modzie. Tak np. w powtarzających się wyjazdach do Druskiennik na Litwie turyści rezygnują z pobytu w sanatorium „Wilno” czy „Egle”, o niższym standardzie, a starają się otrzymać miejsce w byłym sanatorium promi-nenckim „Litwa”.

Turysta przy zakupie produktu turystycznego często postępuje inaczej niż przy konsumpcji zwykłej. Niektórzy mówią o szczególnej psychice turysty, który zazwyczaj charakteryzuje się bardziej rozrzutnym wydawaniem pieniędzy niż może wymagać sytuacja. Turysta płaci za dane dobro niekiedy znacznie więcej niż byłby to skłonny uczynić w innych okolicznościach. Tak czy inaczej, turysta przy wydatkach z okazji podróży, rozrywek lub innych celów turystycznych postępuje inaczej niż tzw. człowiek roztropny i za te same dobra i usługi w miejscowości turystycznej płaci więcej niż zapłaciłby w innych miejscowościach, gdzie nie ma turystów. Należy zauważyć, iż nie jest to wyłączna cecha turystów. Podobne postępowanie, wynikające z motywów pozaekonomicznych, występuje także w innych przypadkach.

W zależności od motywacji znany jest podział popytu na funkcjonalny i niefunkcjonalny. Pierwszy zależy od cech jakościowych produktu i jest funkcją jego