Ekonomika turystyki R Łazarek (81)

wynosiła na rynku warszawskim 103 zł, oraz Hotel „Gołębiewski” na Mazurach, w którym cena pokoju 1-osobowego ze śniadaniem wynosiła 110 zł. Obydwa hotele nie narzekały na brak klientów.

Hotel „Gołębiewski” leży na szlaku Wielkich Jezior Mazurskich, malowniczo usytuowany na wzgórzu, nad jeziorem Tałty. Dysponuje 280 pokojami 1- i 2-osobo-wymi, o najwyższym standardzie (łazienka, TV S AT, lodówka) oraz 30 apartamentami. W pięknym kompleksie hotelowym znajdują się: trzy restauracje z dancingiem, klub nocny, dyskoteka, dwie sale bankietowe, kawiarnia „Patio”, sala konferencyjna, a także basen, sauna, gabinety masażu, urządzenia treningowe, kręgielnia, stoły bilardowe, jak również ciąg handlowo-usługowy ze sklepami oraz gabinetem fryzjerskim i kosmetycznym. W wydzielonej części hotelu specjalista chirurg-pla-styk przeprowadza zabiegi plastyczne i kosmetyczne.

Na terenie należącym do hotelu goście mogą korzystać z basenu, kortów, jazdy konnej, ścieżki zdrowia, portu z jachtami, motorówkami, nartami wodnymi i innym sprzętem pływającym, przelotów helikopterem, rowerów, bryczek. Zimą hotel oferuje kuligi, bojery i narty śladowe. Hotel organizuje również kongresy, sympozja, różnego typu imprezy towarzyskie, wycieczki autokarowe, rowerowe i konne oraz ogniska.

7.2. Ceny a renta turystyczna

Renta jest to kategoria ekonomiczna stosowana dla oznaczenia dochodu, jaki od czynników produkcji może otrzymać producent znajdujący się w sytuacji korzystniejszej od innych producentów. Będzie to tzw. renta producenta. Istnieje także renta konsumenta. Oznacza ona nadwyżkę dla konsumenta.

Występuje ona wtedy, kiedy konsument przeznaczył określoną kwotę pieniędzy na zakup określonych dóbr i usług, a okazało się jednak, że w konkretnych warunkach wydał mniej, dzięki czemu może nawet zwiększyć zakupy. Do rent typu renty producenta w ekonomii zalicza się w rolnictwie rentę gruntową w postaci różniczkowej, uzyskiwanej dzięki istnieniu różnic w urodzajności gleby, różnic w oddaleniu od rynków zbytu oraz rentę uzyskiwaną dzięki intensyfikacji produkcji rolnej. Znana jest też renta monopolowa lub ąuasimonopolowa. Adaptacji tych pojęć do turystyki dokonał ekonomista włoski M. Troisi w cytowanej już uprzednio pracy. Wyróżnił on zarówno rentę konsumenta-turysty, jak i grupę rent typu renty producenta, które wywierają wpływ na kształtowanie się cen komplementarnych dóbr i usług turystycznych. W turystyce dość często mamy do czynienia z cenami wyobrażanymi sobie przez potencjalnych turystów, które to ceny byliby skłonni zapłacić za określone dobra i usługi w odwiedzanej miejscowości we własnym kraju czy też za granicą. Niekiedy jednak turysta faktycznie płaci za żądane dobra i usługi ceny niższe niż byłby gotów zapłacić i do czego był przygotowany. Korzysta więc z tzw. renty konsumenta.

Z piramidy potrzeb turystycznych i struktury produktu turystycznego wynika, że gospodarka turystyczna zaspokaja nie tylko jedną potrzebę, ale cały kompleks