Geografia turyzmu9

I.M) (i /iijłii'i|iołliintwnnU’ tuiyslyr/nc

InlKln 10. Kii/n lu' w 111/11111’.></i /rum liazy noclegowej mi (‘ykimlui li <l iu-i |n) w 1994 r.

Wyspa	Miejsca noclegowe		Powierzchnia wyspy
	liczba	%	km^ł	%
Aiulrns	908	4,2	373	14,5
A morgo*	187	0,9	134	5,2
Antiparos	103	0,5	35	1,4
Polegrundos	204		32	1,2
los	1016	4,7	108	4,2
Kca	286		m	n':^r ,4,7
Kithnos	398		m	3,8
Mikonos	4 329	yla00tf-:^:r	85	3,3
Milos	522		160	6,2
Naksos	1548			17,4
Paros	4135			8,1
Scrifos	214		'73	,2,$.
Sit'nos	L :. 567			3,2
Sikinos				^r-
Siros				3,3 •'
Thira	v.:-.;..-;4255	19,6	96 olżiA	3,7 %
Tlnos				ii
Inno wyspy	■ ^:,;X; i-
Kh/piii	21661	100,0	’ 2 SZ?' -	100,0

1 'w uj*ii lh/Iw miejsc noclegowych w obiektach kategorii A. B i C. /millu opim nwiino na podstawie: The Cyclades. Greece, Hellas, 1994.

.lak wspomniano na wstępie, hotele rezydenckie znajdują się na ogół na te-irnm li o dużej atrakcyjności turystycznej. Nie oznacza to jednak, że w regionach n wysokich walorach krajobrazowych, sprzyjającym klimacie, obecności morza itp, (np. na wyspach Morza Karaibskiego lub nad Morzem Śródziemnym) ich występowanie jest równomierne. Za przykład mogą posłużyć Cyklady (Grecja), gdzie na wyspach Mikonos, Paros oraz Thira (Santoryn), zajmujących łącznie 15,7% powierzchni archipelagu, znajduje się aż 58,7% wszystkich miejsc noclegowych (tub. 10).

W ostatnich latach można zaobserwować trend do budowania coraz większych obiektów hotelowych, chociaż np. przeprowadzone przez A. Poona [1990] badania na Barbadosie, Jamajce oraz na Trynidadzie i Tobago wskazują, że aż 72,5% miejsc noclegowych znajdowało się nadal w hotelach o mniej niż 50 pokojach. Tendencję do budowania coraz większych hoteli można zauważyć w Niemczech, w lalach 1981-1987 np. liczba miejsc w hotelach liczących ponad 100 łóżek wzrosła o 39%, a w hotelach mających poniżej 29 łóżek zmniejszyła się o 8% (Pcrsson 19911, Ubytek miejsc w bazie hotelowej wystąpi! sze/enolnie w starych obiektach, o pokojach pozbawionych WC oraz la/,lenek (w których liczba pokoi zmniejszyła się o 40%). Nowe hotele powsluwuly w lyin c/asle głównie w największych

miastach niemieckich: na ośrodki lu ząic ponad MM) 000 mieszkańców przypadało ł»9% wszystkich łóżek w nowo wybudowanych hotelach, a w miastach liczących ołl 100 000 do 299 000 mieszkańców M'/v wszystkich miejsc.

liihelu 11. .Struktura bazy hotelowej nu wyspach Kortu i Kos (Grecja) w 1993 r.

		Miejsca noclegowe
Kategoria .	Liczba obiektów	liczba	%	średnia liczba miejsc w hotelu
•:;yfi; :•• y •. i ;.iy-.. :• •. :■~;: Korfu: 'ż■
lnx		’,'l052	8,9	410
A		7 819	34,1	290
li		7 151	31,2	138
r	95	5 921	25,8	62
Kazein Korfu	; 179	22953	100,0	128

Kos

|.IIX		: ; M?’-	■ -	-
A		5 362	31,3	383
li		5 067	29,6	80
C	100	6707	39,1	61
Ku/rin Kos	177	•17 136	100,0	97

1'M.igu liczba miejsc noclegowych w obiektach kategorii A, B i C.

.‘nul to: opracowano na podstawie Cotfu. Greece, 12, Greek National Organization Publication, 1993 i Griechenlatul, Kos, \ ................ von der Griechischen Zentrale fUr Fremdenverkehr, 1992.

Głównym czynnikiem powodującym wznoszenie coraz większych hoteli są koszty budowy obiektów, które sprawiają, że w przypadku zbyt małych hoteli okics zwrócenia się kosztów budowy ulega wydłużeniu. Również koszty eksplo nim yjne sprawiają, że nowo budowane niewielkie hotele są często bardziej ko j s/towne w utrzymaniu. Dlatego też na ogół hotele wyższych kategorii (a co za * tym idzie o bardziej rozbudowanej infrastrukturze technicznej i wyższych kosztach eksploatacyjnych) mają średnio więcej miejsc noclegowych niż hotele o niższym standardzie. Zjawisko to można zauważyć zarówno w przypadku hoteli zlokulizo wanych w dużych miastach [Butowski 1994, 153, Mękarski 1998], jak i w hotelach n /ydciiekich np. w regionie śródziemnomorskim (tab. 11), na Florydzie.

Hotele kongresowe występują zarówno w dużych aglomeracjach miejskich, f |iik i w mniejszych ośrodkach o dużym udziale turystyki kongresowej (np. w Punla dcl I ,sle w Urugwaju, Montreux i Davos w Szwajcarii lub w Spa w Belgii). Wśród hoteli tego typu można więc wyróżnić zarówno obiekty liczące po kilkaset miejsc nm lęgowych, jak i niewielkie, przygotowane do przyjęcia najwyżej kilkudzie-. sięeiu uczestników konferencji, zjazdów itp. (np. w Nieborowie pod Łowiczem I lub w Jabłonnie pod Warszawą). Obok sal konferencyjnych, urządzeń lechniez-i nych pozwalających na zachowanie odpowiedniego standardu konferencji {np. po-I li|t /cnia telefaksowe, nIihI komputerowe, kabiny do tłumaczeń itp.), często są one