Geografia turyzmu9

10    vw v m/wu|ii Imystyki rui Swiecłp

drugiej dziesiątki (Ula przypomnienia w 1997 r. Polsku zajmowała 7 pozycję w święcie), ale przy sprawdzeniu się prognozy o dynamieznym rozwoju turystyki w catym subregionie Europy Środkowo-Wschodniej nasz kraj nadal będzie należał do czołowych krajów recepcyjnych świata. Będzie to miało odzwierciedlenie w roli dochodów z turystyki w całości budżetu centralnego, jak również w budżetach władz lokalnych i poszczególnych obywateli, co z kolei wpłynie pobudzająco na zagraniczne wyjazdy Polaków, nowe inwestycje w sektorze turystycznym itp. Można przyjąć, że zasadniczymi warunkami rozwoju zagranicznej turystyki przyjazdowej w Polsce będzie ustabilizowana wewnętrzna sytuacja polityczna i społeczno-gospodarcza, jak również zadowalający stan środowiska przyrodniczego (które, podobnie jak i obecnie, powinno przyciągać znaczną część turystów), jak również wyraźna poprawa jakości usług turystycznych. Należy jednak pamiętać, że w 1998 r. dal się wyraźnie odczuć spadek przyjazdów turystów z Rosji i Białorusi oraz innych krajów byłego Związku Radzieckiego. Jeżeli sytuacja gospodarcza w tych krajach nic ulegnie poprawie lub nastąpi destabilizacja polityczna, napływ do Polski turystów z Europy Wschodniej może zmniejszyć się. Należy ponadto pamiętać, że znaczna część turystów nie tylko z krajów postradzieckich, ale również z Niemiec, ('/.ech i Słowacji, przyjeżdża do Polski w celach handlowych. Doświadczenia nslnlnich lat wskazują, że napływ tej kategorii turystów ulega stopniowemu zmniejsz ani u się (widać to zwłaszcza na granicy polsko-niemieckiej). W najbliższych lalach może się zmniejszyć liczba turystów z krajów postradzieckich, co będzie /wiązane z nowymi regulacjami prawnymi dotyczącymi przede wszystkim granic Polski z Kosją, Białorusią i Ukrainą (najprawdopodobniej w ruchu osobowym polsko ukraińskim zostaną przywrócone wizy). Trzeba również wziąć pod uwagę fakt, Ze w sytuacji przystąpienia Polski do Unii Europejskiej atrakcyjność turystyczna Polski ulegnie zmianie, przy czym nie do końca wiadomo czy zwiększy się, czy też obniży. Z tego też powodu istotne znaczenie ma kontynuowanie przez Polskę aktywnej polityki turystycznej, nastawionej z jednej strony na promowanie naszego kraju za granicą, a z drugiej strony umiejętnie kształtującej wewnętrzny rynek turystyczny, aby zarówno zagraniczna tuiystyka przyjazdowa, jak i turystyka krajowa, były istotnym źródłem dochodów. Należy jednak równocześnie dążyć do właściwej ochrony walorów turystycznych Polski, zarówno przyrodniczych, jak i kulturowych.

Podsumowanie

W rozdziale 10 przedstawiono perspektywy rozwoju turystyki światowej w pierwszych dekadach XXI w., dlatego też zakończenie prezentowanej książki mii formę jedynie bardzo krótkiego podsumowania, będącego osobistą refleksją nulom na temat miejsca turystyki we współczesnym świecie, a zwłaszcza roli geografii w badaniu zjawisk najogólniej nazywanych turyzmem.

W przedstawionym opracowaniu starano się zaprezentować przedmiot hmlnrt geografii turyzmu i jej zadania. To, że zgodnie z ocenami Światowej Organizacji Turystycznej w 1998 r. 625 min osób [Tourism highlights 1999| na świecie lipni wiało turystykę międzynarodową, jak również kilkunastoprocentowy udział tury styki w tworzeniu światowego dochodu, sprawiają, że należy ją traktować Ja ko doniosłe zjawisko społeczne oraz istotny dział gospodarki. Dodatkowym powo dem konieczności poważnego traktowania turystyki i turyzmu jest to, że co najmniej 1-2 mld mieszkańców Ziemi uczestniczy w nie rejestrowanym przez Światową Organizację Turystyczną krajowym ruchu turystycznym, a uwzględniając wyjazdy rekreacyjne liczba osób biorących udział w wyjazdach turystyczno--rekreacyjnych jest jeszcze wyższa. Bez przesady można stwierdzić, że zjawisko turystyki i rekreacji z racji swojej masowości stało się swoistym symbolem kultury końca XX w.

Chociaż turystyka od dawna była przedmiotem zainteresowania geografów, dopiero masowość tego zjawiska sprawiła, że pojawiła się odrębna dyscyplina nazwana geografią turyzmu. Przestrzenny charakter turystyki, jej ścisłe związki zc środowiskiem przyrodniczym, jak również społeczno-gospodarcze uwarunkowania i następstwa turystyki, sprawiają, że geografia turyzmu jest dyscypliną stojącą na pograniczu nauk fizycznogeograficznych i geografii społeczno-ekonomicznej. Wśród głównych zadań geografii turyzmu należy wyróżnić jej rolę w badaniu: przydatności środowiska geograficznego pod kątem turystyki, przyczyn, rodzajów i kierunków migracji turystycznych oraz społeczno-gospodaczych i przyrodniczych następstw turystyki. Jednak, z racji na złożoność zjawiska, geografia turyzmu nie jest w stanie samodzielnie badać tych problemów i musi uwzględniać dorobek pozostałych dyscyplin geograficznych, jak również innych nauk.

Obserwując dynamiczny rozwój turystyki na świecie (tylko w Europie liczba turystów „międzynarodowych” zwiększa się rocznic o 5%), można przyjąć, że w najbliższych latach uda geografii turyzmu jeszcze bardziej wzrośnie. Należy mieć