°raz współrzędnych x° 1 y°’ Przy czym wykorzystuje
równanie (D.oDj
2r j
K.xA = VA =
L sm = L
i+2/0
rA + t
2 m
, _ rAyo 1 l
cza
= Rcyt l
m_
_ Royo
l + Vo
, ta Ho
r A + ——
xQ l RqRq
~ rA
z*. - Ky„ k*a ~ * rA L |
(5.74) | |
2t k,b = v„ h = —fTsin VB = |
2 y0 L |
(5.75) |
2 . |
tyo |
(5.76) |
KxC = vc£c- L sin Wc - |
L |
skąd
Wstawiając równania (5.65), (5.66), (5.68), (5.70) do równań (5.71), (5.72), (5.73) otrzymamy
Ky (ta + Tb + rc) = (3 “ Rxa ~ K2xb ~ Kxc) (5.77)
KxA cos (p + Ky sin V = KxB + KxC (5.78)
Ky cos V + 2Ky = KxA sin cp (5.79)
Ruch urządzenia na trzech gąsienicach opisany jest zatem przez sześć równań (5.74) do (5.79) z sześcioma niewiadomymi
K-xAi KxB, R-xCt Ky, x0, y0
Bezwymiarowe współczynniki K.v, Ky określają też wartości KM oraz siły tarcia Tx, Ty i momenty M'0 Mo
Współczynnik jakości sterowania gąsienic kierowanych. Wymagana siła pociągowa gąsienicy przy jeździe po krzywiźnie wynika z ~ównania (5.69). Także położenie chwilowego punktu obrotu określają jednoznacznie współrzędne x0, y0. Z równań (5.74) do (5.79), określających wielkości x0, y0, wskutek występowania kwadratów wielkości Kx otrzymujemy dwie pary wartości x0, yo, z których tylko jedna ma znaczenie fizykalne. Przez przesunięcie chwilowego punktu obrotu M do M' powiększa się oczekiwany promień krzywizny w punkcie podporowym J z rj na r'j , co
oznacza, że krzywizna K3 = —~~ zmniejsza się na krzywiznę Kj = ,
gdzie J = {A, B, C).
Stosunek rzeczywistej krzywizny toru do żądanej określa współczynnik jakości sterowania wyrażony zgodnie z rys. 5.41 jako lub (wyrażony w procentach)
R
wtł = -~r- 100%