(704)

Kuba: Uważa się, że jej rząd działa niewystarczająco dla zwalczania terroryzmu, i generuje oskarżenia o nieoficjalne jego wsparcie. Tradycyjnie antyamerykańska, utrzyl muje bliskie relacje z Iranem i Koreą Północną podzielającymi jej kurs polityczny. JesS to szczególnie istotne w okresie rozbudowy przez Kubę arsenałów broni biologicznejl Z kolei bliskie relacje Hawany z takimi ugrupowaniami, jak baskijska ETA (ściga przez hiszpański wymiar sprawiedliwości terroryści znajdują schronienie na Kubiell kolumbijskie FARC czy ELN (Armia Wyzwolenia Narodowego) odzwierciedlają przy|| chylną postawę tego państwa dla tego typu ruchów. Jak dotychczas Hawana nie zajęli] też jednoznacznego stanowiska wobec Al-Kaidy czy międzynarodowego terroryzmu*!|

n

Iran: Uważany jest za państwo najaktywniej wspierające międzynarodowy te$| roryzm. Waszyngton i społeczność międzynarodowa oskarżają Islamską Radę Rę|| wolucyjną oraz irańskie Ministerstwo Bezpieczeństwa Narodowego o współudział w planowaniu aktów terrorystycznych, a także o wspieranie (finansowe, logistyczni! i materiałowe) radykalnych ugrupowań palestyńskich (Harnaś, Brygady Bojowmil ków Al-Aksa, Palestyński Islamski Dżihad i Ludowy Front Wyzwolenia Palestyny)! organizacji działających w Bahrajnie oraz praktycznie współrządzącego Libanenil Hezbollahu. Bliskie relacje z terrorystami palestyńskimi są konsekwencją wyraźnie® antyizraelskiego kursu politycznego. Polityka Teheranu ogniskuje się również wo-| kół wspieranego przez Stany Zjednoczone Iraku, którego rząd wysuwa sugestie, żęli Teheran, finansując i wspomagając działania niektórych grup terrorystycznych, jestj| zainteresowany mieszaniem się w wewnętrzne sprawy tego państwa.

Korea Północna: Za przypadek sponsoringu północnokoreańskiego wskazuje się! atak na południowokoreańskie linie lotnicze w 1987 r. Od tego czasu brakuje jakich-f kolwiek dowodów na utrzymywanie przez rząd tego kraju kontaktów z ugrupowaniamitf terrorystycznymi, choć w 2001 r. znalazł się on obok Iraku i Iranu na amerykański ej; |j liście „państw zbójeckich”. Jednym z argumentów było dokonywanie przez Pheniana uprowadzeń obywateli japońskich, którym w latach 2003 i 2004 zezwolono na powróta do kraju. Drugim pod względem znaczenia argumentem była sprzedaż przez Koreę|| Północną technologii mogącej mieć podwójne zastosowanie (pokojowe i militarne),!! w tym również wykorzystanej przez organizacje terrorystyczne. 26 czerwca 2008 s| prezydent George W. Bush oznajmił, że zamierza wykreślić Koreę Północną z listy! państw wspierających terroryzm, co miało nastąpić 11 sierpnia tego roku w związku¹ z postępem negocjacji w sprawie posiadania przez Phenian broni nuklearnej⁸². Jednak według sporządzonego przez Larry’ego Nikscha raportu dla Kongresu USA:

i

Może to jedynie zachęcić rząd północnokoreański do kontynuacji [wciąż niepotwierdzonego konkretnymi dowodami - przyp. aut.] wsparcia dla międzynarodowego terroryzmu i badań nad unowocześnianiem technologii nuklearnej, co będzie również sygnałem dla sponsorujących terroryzm krajów Bliskiego Wschodu*³.

^c L. Niksch, North Korea-. Terrorist Lisi Removal?, http://fas.org/sgp/crs/row/RL30613.pdf ^,J Ibidem, s. 34.

s, Syria: Rząd tego kraju oskarża się o udzielanie poparcia i wsparcia proirańskie-mu Hezbollahowi i organizacjom palestyńskim, co w znacznym stopniu jest determinowane antyizraelską polityką Damaszku (sporna kwestia Wzgórz Golan zajętych przez Izrael w 1967 r.). Szeroki antyizraelski front budowany przez Syrię oznaczał również możliwość tworzenia terrorystycznych baz i obozów szkoleniowych na jej terytorium. Ponadto kraj ten stwarza dla proirańskiego Hezbollahu możliwości transferu towarów i broni do sąsiedniego Libanu we współpracy w tej dziedzinie z Iranem. Wspiera też obozy szkoleniowe położone w libańskiej dolinie Bekaa. Według amerykańskiego raportu z 2004 r.:

Port lotniczy w Damaszku jest znanym punktem transferowym, przez który przerzuca się irańską broń i wyposażenie dla obozów Hezbollahu oraz innych punktów rozsianych na Bliskim Wschodzie. Ponadto Syria użycza pomieszczeń i biur dla prowadzenia ukrytej rekrutacji do organizacji terrorystycznych”.

Jednak w 2000 r. Syria zadeklarowała pełną współpracę z USA w sprawie zagwarantowania bezpieczeństwa obywatelom amerykańskim przebywającym na jej terytorium, toteż od początku nowego wieku nie zanotowano tam żadnych aktów wymierzonych przeciwko własności i życiu Amerykanów. Jednocześnie też (przynajmniej werbalnie) włączyła się do wojny z międzynarodowym terroryzmem.

Libia: Stojąca w latach osiemdziesiątych za kilkoma spektakularnymi operacjami terrorystycznymi (na przykład dyskoteka dla wojsk amerykańskich w Berlinie Zachodnim -1986 i Lockerbie -1988), do początku XXI w. była uważana za jednego z głównych sponsorów terroryzmu, w tym nie tylko islamskiego, ale również europejskich grup lewackich i azjatyckich ruchów rewolucyjnych. W 2000 r. zaproponowała mediację w sprawie przetrzymywanych przez filipiński ruch separatystyczny Abu Sajjaf europejskich terrorystów, doprowadzając w końcu do ich uwolnienia. W ten sposób kraj ten powoli zaczął się przesuwać na pozycje neutralne, by po 11 września 2001 r. ogłosić przyłączenie się do koalicji antyterrorystycznej. Brakuje jakichkolwiek dowodów, aby rząd w Trypolisie utrzymywał kontakty z Al-Kaidą a w roku 2003 prezydent Bush i brytyjski premier Tony Blaire ogłosili, że Libia zadeklarowała gotowość porzucenia programu produkcji broni masowego rażenia. Aktywność Libii na tym polu ilustruje zwalczanie Libijskiego Islamskiego Walczącego Ugrupowania, a także ekstradycja do Egiptu zlikwidowanych na jej terenie komórek terrorystycznych odpowiedzialnych za zamachy na turystów w Kairze. Ponadto Trypolis zdecydował się na pełną współpracę w sprawie ekstradycji terrorystów odpowiedzialnych za zamach na amerykański samolot w 1988 r. (Lockerbie), przekazując ich trybunałowi w Holandii. Współpraca w walce z terroryzmem oraz zadośćuczynienie w sprawie Lockerbie, a także ponowne nawiązanie dobrych stosunków dyplomatycznych z USA pozwalają przypuszczać, iż jej pozostawanie na liście państw sponsorujących terroryzm jest tylko kwestią czasu.

^u US Department of State, Overview of State-Spohsored Terrorism, April, 29, 2004, www.state.gov/s/ct/ rls/pgtrpt/2003/31644pf.htm.

519