[Polska] Typy Broni i Uzbrojenia #001 Czolg sredni T 34 Page

armii tak potrzebnego czołgu średniego z silniejszym uzbrojeniem.

W drugiej połowie 1943 r. opracowano większą wieżą, w której umieszczono armatą kalibru 85 mm, stanowiącą zmodernizowany wariant armaty przeciwlotniczej wz. 1939, ze zmniejszonym odrzutem. Ten nowy wariant wozu, nazwany T 34-85, zatwierdzony został do proaukcii seryjnej 15 grudnia 1943 r. Początkowo był on przeznaczony dla wyborowych jednostek, brygad pancernych gwardii, lecz gdy uruchomiono produkcje na wielką skalą (w r. 1944 zbudowano ogółem ponad 11 000 sztuk tych czołgów), stał sią on standardowym wozem we wszystkich jednostkach pancernych. Opracowanie tej odmiany T 34 to zasługa zespołu inżynierskiego kierowanego przez W. W. Kryłowa.

Na pierwszych seriach wozów ustawiono armatą 85 mm konstrukcji gen. F. F. Piętrowa, noszącą indeks D-5T (była ona również montowana na pierwszych seriach czołgów IS I). Później zastosowano nieco inny wariant, ZiS S-53, konstrukcji gen. Gra-bina.    _    ■_

Obie odmiany armaty miały prawie identyczne osiągi balistyczne i pozwalały na nawiązanie równorządnej walki z nowymi czołgami wroga. Z odległości 1000 m armata radziecka przebijała bowiem 100 mm pancerz kadłuba i wieży czołgu Tiger oraz wieży czołgu Panther. Nieznacznie zwiększony ciężar czołgu T 34-85 nie wpłynął ujemnie na jego zwrotność i możliwość pokonywania terenu; pod tym wzglądem wóz radziecki zawsze górował nad czołgami rzeciwnika. Dzięki tym walorom T 34 do ońca wojny pozostał podstawowym czołgiem średnim Armii Radzieckiej i przemie rzył dalekie szlaki bojowe, gromiąc i ścigając najeźdźcą aż do Berlina.

Zestawienie porównawcze sylwetek zasadniczych odmian i wersji czołgu T 34 z lat 1940—1945