[Polska] Typy Broni i Uzbrojenia #001 Czolg sredni T 34 Page

Pierwszy produkcyjny model czołgu T 34 z roku 1940 z wieżą spawaną z płyt walcowanych i armatą Ł U

Czołg T 32 charakteryzował się podobnymi walorami, jednakże górował nad wozem A 20 siłq uzbrojenia — zastosowano w nim armatę 76,2 mm zamiast armaty 45 mm — oraz grubością i odpornością pancerza: 10—30 mm zamiast 10—20 mm. Komisja badawcza wysoko oceniła oba nowe czołgi, zaleciła jeszcze pogrubić pancerz na T 32, jednakże nie dokonała ostatecznego wyboru.

W wyniku dalszych prób i dalszych ulepszeń konstrukcyjnych oraz wydarzeń wojennych jesieni 1939 roku zdecydowano się na wybór zasadniczego typu czołgu średniego jako wozu wyłącz-nie gąsienicowego z silnym uzbrojeniem w postaci armaty 76,2 mm i pancerzem grubości do 45 mm. W efekcie ostatecznego dopracowania czołgu T 32 powstał projekt nowego czołgu średniego, który otrzymał nazwę T 34.

19 grudnia 1939 roku, opierając się tylko oa rysunkach projektu i nie czeka|qc no zbudowanie oraz próby pierwszego prototypu, Komitet Obrony ŹSRR podjął decyzję o przyjęciu przyszłego czołgu do uzbrojenia jednostek pancernych Armii Radzieckiej.

W końcu stycznia roku 1940 ukończono budowę dwóch pierwszych czołgów T 34; w początkach lutego ruszyły one zasypaną śniegiem drogą w Kierunku Moskwy. W jednym z nich jechał sam Koszkin. W Moskwie czołg prezentowano najwyższym czynnikom rządowym i wojskowym.

Ostatecznie czołg zatwierdzono i skierowano do seryjnej produkcji. Przygotowaniami do jej uruchomienia zajęli się na|-bliżsi współpracownicy Koszkina, który chory, po kilkumiesięcznym pobycie w szpitalu, zmarł 26 września 1940 roku.

Czołg T 34 był więc dziełem całego zespołu inżynierów i techników, kierowanych

Czołg T 34 z armatą l 11 i wieżą odlewaną