k
Pierwszy prototyp RWD-8 z silnikiem Gipsy III i pierwszą wersją piata (fot. ze zbiorów K. Chorzewskiego)
Drugi prototyp RWD-8 SP-AKN z silnikiem Hemus II o cylindrach bojących (fot. ze zbiorów K. Chorzew-s kiego)
W 1927 r. został zbudowany następny samolot sportowy WR-1 projektu studentów Stanisława Wigury i Stanisława Rogalskiego, a w 1928 r. — samolot PS-1 Stanisława Praussa oraz RWD-I, pierwsza wspólna konstrukcję Rogalskiego, Wigury i Drzewieckiego, wyróżniona w tymże roku na II Krajowym Konkursie Awionetek za oryginalność i wysoki poziom techniczny. W 1929 r. warsztaty mieszczące się w podziemiach budynku Nowej Kr calami na Politechnice Warszawskiej, rozpoczęły produkcję małych serii. Zbudowano 3 samoloty JD-2bis, prototyp RWD-2 oraz rozpoczęto produkcję samolotów sportowych RWD-2 i RWDU. W sierpniu 1930 r. warsztaty Sekcji Lotniczej przeniosły się na Okęcie do pomieszczeń wybudowanych przez LOPP. W tym czasie konstruktorzy R WD kończą studia na Politechnice uzyskując dyplomy inżynierów. Dopiero na Okęciu zaistniały warunki pozwalające na produkcję samolotów, choć tylko w niedużych seriach. W 1930 r. powstały tu: prototyp samolotu łącznikowego RWD-3, 3 samoloty RWD-2 i 10 RWD-4. W tym samym roku samoloty RWD-2 i RWD-4 wzięły udział w międzynarodowych zawodach samolotów turystycznych Challenge 1930. W 1931 r. powstały prototypy sportowych RWD-5 i RWD-7, a w 1932 r. 3 samoloty RWD-6. Zwycięstwo kpt. Franciszka Żwirki i inż. Stanisława Wigury w międzynarodowych zawodach Challenge 1932 oraz przelot kpt. Stanisława Skarżyńskiego przez Atlantyk w 1933 r. na samolocie RWD-5 bis przynoszą rozgłos i uznanie dla konstruktorów RWD. Na wiosnę 1933 r. warsztaty na Okęciu przekształciły się w wytwórnię pod nazwą Doświadczalne Warsztaty Lotnicze. Pracami biura konstrukcyjnego tej wytwórni kierował S. Rogalski, autorami wielu pomysłowych rozwiązań konstrukcyjnych był J. Drzewiecki, obliczenia samolotów prowadzi! S. Wigura, a po jego śmierci we wrześniu 1932 r. inż. Leszek Dulęba. Konstrukcje były wynikiem wspólnej pracy trójki RWD, czyli tzw. Erwu-dziaków.
Projekt wstępny samolotu szkolnego RWD-8 opracował inż. Stanisław Wigura pod koniec 1931 r. na konkurs ogłoszony przez Ligę Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej. Był to ostatni jego projekt przed śmiercią w wypadku lotniczym 15 września 1932 r. Samolot otrzymał układ zastrzałowego górnopłata. Aby uniknąć niewygodnego wsiadania pod płat, jak w pierwszym samolocie Wigury i Rogalskiego WR-1, środkowa część skrzydła, tzw. baldachim, otrzymała niedużą cięciwę i przesunięto ją do przodu przed kabiny, skrzydła zaś otrzymały lekki skos do tyłu. Taki układ został już wcześniej z powodze-
Pierwszy prototyp jako wzorzec wersji wojskowej RWD-8 SP-AKL z płatem o zwężonych końcach