ebook Typy Broni i Uzbrojenia2 Samolot szkolno lacznikowy RWD 8 Page

Kremowy RWD-8 pws SP-APN przeznaczony na eksport do Hiszpanii (fot. ze zbiorów W. Leji)

Przekazanie aeroklubom 25 września 1937 r. na lotnisku mokotowskim w Warszawie 127 samolotów, w tym 80    RW&-8, zaku

pionych ze składek społecznych

Aeroklubowy RWD-8 dul SP-AMT w typowym srebrnoczerwonym malowaniu (fot. ze zbiorów Arch. Dok. Mech.)

był dwumiejscowy samolot szkolno-akrobacyjny RWD-17, zaprojektowany w 1937 r. przez Bronisława Żurakowskiego.

Produkcja, licencje i eksport. Doświadczalne Warsztaty Lotnicze wyprodukowały w latach 1933—1937 ponad 80 samolotów RWD-8, głównie dla aeroklubów i kilka na eksport. Licencję na RWD-8 zakupiła Estonia, gdzie w Tallinnie w 1934 r. zbudowano jeden samolot, który otrzymał znaki ES-RWD. Był on używany do jesieni 1939 r. W Jugosławii wytwórnia Rogożarski zbudowała na licencji polskiej małą serię samolotów RWD-8. Licencję nabyła też Czechosłowacja, lecz jej nie wykorzystała. Trzy egzemplarze RWDSdwl sprzedano również do Palestyny, gdzie dwa z nich nosiły znaki VQ,-PAG i VQ.-PAK, jeden zaś do Hiszpanii. W latach 1933—34 zbudowano samoloty o nr. fabr. 60—63, 85, 86, 91, 92, 94, w 1935 r. o nr. fabr. 102—111, w 1936 r. o nr. 121—130 i 135—144, w 1937 r. nr. 181—195 i 197—209. Pod koniec lat trzydziestych, gdy ceny samolotów uległy wyraźnemu obniżeniu, cena płatowca (bez silnika) RWDSduil wynosiła 13 000 zł, silnik zaś 9300 zł. Okres międzyremon-towy płatowca wynosił 500 h, trwałość konstrukcji 1500 h, rocznie wykonywano średnio 150 h lotów na jednym samolocie.

Podlaska Wytwórnia Samolotów w latach 1934—1938 wyprodukowała około 470 RWD-8, z czego 350 dla lotnictwa wojskowego, ponad 100 dla lotnictwa sportowego oraz kilka na eksport. Samoloty te używane były w szkołach pilotażu w Dęblinie, Bydgoszczy i Krośnie, na obozach lotniczego przysposobienia wojskowego i w aeroklubach. 50 sztuk było w wersji RWDSa i 50 było dostosowanych do lotów nocnych, kilkanaście zaś do nauki pilotażu bez widoczności ziemi. Samoloty RWDSpws były również eksportowane. Jednak wówczas nie malowano ich na oliwkowo, lecz na kremowo. Jeden egzemplarz o znakach SP-ANP eksportowano do hiszpańskiego Maroka, ponadto jeden do Bryzylii. Samoloty RWDSpws nosiły kolejne nr. fabr. od 34-1 do 34-467 (najwyższy znany numer).

Łącznie zbudowano ponad 550 samolotów RWD-8. Produkcję samolotu zakończono w końcu 1938 r. Przewidywano, że zostanie on zastąpiony w aeroklubach przez samolot RWD-23, którego prototyp oblatano w 1939 r. Przed wybuchem wojny ^w 1939 r. nie ustalono warunków, jakim miałby odpowiadać następca RWDS w lotnictwie wojskowym. Możliwe, że zdecydowano by wznowić jego produkcję.

10