ebook Typy Broni i Uzbrojenia2 Samolot szkolno lacznikowy RWD 8 Page

Konstrukcja skrzydła:

1 — dźwigar, 2 — sklejka, 3 — klapa, 4 — lotka, 5 — okucia

Składana klapa skrzydła:

1 — skrzydło, 2 — klapa (podniesiona), 3 — agrafka zabezpieczająca, 4 — rączka, 5 — rurka, 6 — zawias klapy, 7 — sprężyna, S — diwigienka zatrzasku, 9 — ucho zatrzasku

gen. E. Kleeberga, wykonując do 4 października 1939 r., m.in. na dwóch RWD-8, loty wywiadowcze oraz szturmowe, polegające na rzucaniu granatów z samolotu. W okresie bitwy pod Kockiem zostały wykonane ostatnie loty bojowe na samolotach RWD-8 polskiego lotnictwa.

We wrześniu 1939 r. samoloty aeroklubowe ewakuowano na wschód przed postępującą armią hitlerowską, a w dniu 17 września 47 RWD-8 cywilnych i 10 wojskowych (razem 57), w tym 11 RWD-8dwl i 4 RWD-8a ewakuowano do Rumunii, około 40 RWD-8 cywilnych i wojskowych na Łotwę, dwa na Wę^ry i dwa do Finlandii. Samoloty te zostały internowane.- a następnie przejęte przez te kraje. Większość RWD-8, pozostawionych w kraju, uległa zniszczeniu podczas bombardowania lotnisk lub została spalona względnie zdewastowana, aby nie mogła służyć nieprzyjacielowi. Spośród nielicznych egzemplarzy zdobytych przez Niemców, jeden RWD-8pws został zabrany przez niemieckie lotnictwo do prób, po wyremontowaniu w 1940 r. w Mielcu. Kilkanaście RWD-8 przejęło lotnictwo radzieckie, m.in. egzemplarze ewakuowane na Łotwę oraz pozostawione na lotniskach.

Podczas II wojny światowej i w pierwszych latach po wojnie samoloty RWD-8 były stosowane przez lotnictwo rumuńskie i węgierskie. RWD-8 używane przez rumuńskie lotnictwo cywilne nosiły znaki rejestracyjne YR-AOA do -AOH, -ANA do -ANE, -AMB do -AME, -BCD, -BRA do -BRM, -BRT, -CAA do -CAD, -CFI do -CFM, -CRA, -CRD, -CRF, -PAA, -PAC, -PRI, -PRS, -PRT, -PRX, -PRY, -PRZ i -PSA. Węgierskie lotnictwo wojskowe nadało swym RWD-8 numery 1-281 i 1-282, później zaś lotnictwo cywilne używało je ze znakami HA-RAA i HA-RAB. Samolotów tych nie rewindykowano po wojnie do Polski.

Samolot RWD-8 był najpopularniejszym w naszym kraju samolotem RWD. Zasłużył się on dobrze polskiemu lotnictwu, gdyż na nim wyszkoliła się większość polskich pilotów, którzy stanęli na początku II wojny światowej do walki z hitlerowskim najeźdźcą. Żaden egzemplarz samolotu tego typu nie zachował się i dlatego nie ma go w zbiorach muzealnych.

KONSTRUKCJA

Dwu miejscowy samolot szkolny i łącznikowy, mieszanej konstrukcji, o układzie zastrzałowego gómopłata typu parasol, ze stałym podwoziem.

PŁAT — skośny, o stałej cięciwie 2 m, trójdzielny, dwudźwigarowy, kryty sklejką do listwy za pierwszym dźwigarem, dalej płótnem, podparty zastrzałami o układzie V z rur stalowych

0 średnicy 50/48 mm, oprofilowanych drewnem,

1 piramidką z rur stalowych o średnicy 20/18 mm. Baldachim o dźwiagarach stalowych i żebrach drewnianych kryty sklejką. Tylne okucie o pionowym sworzniu oraz „klapa” na prawym skrzydle umożliwiają składanie skrzydeł do tyłu. Szerokość samolotu po złożeniu — 3,6 m. Na końcu płata — uchwyty. Na prawym zastrzale rurka Pitot prędkościomierza. Lotki typu Friese, wychylane różnicowo. Usterzenie konstrukcji drewnianej; stateczniki kryte sklejką, stery płótnem. Statecznik poziomy — przestawialny na ziemi, podparty zastrzałami z rurki stalowej, statecznik pionowy usztywniony drutem. Ster kierunku z rogowym odciążeniem aerodynamicznym. Napęd lotek i sterów — prostoliniowymi odcinkami linek, bez krążków. Linki do sterów — prowadzone na zewnątrz kadłuba.

KADŁUB — kratownicowy, spawany z rur stalowych, wykrzyżowany w tylnej części drutami, kryty płótnem na szkielecie z listew drewnianych. Kabiny otwarte, osłonięte z przodu wiatrochronami. Przednia kabina — ucznia, tylna instruktora.. Tablica przyrządów pokładowych w przedniej kabinie R WD-8pws wyposażona w wysokościomierz i zegar czasowy, natomiast prędkościomierz i obrotomierz oraz wsteczne lus-