P1070320 (2)

W f J

tego typc. Niekiedy mają one nawet charakter cafiumride jednostkowy. npL gdy podłożem specjalizacji jest ijswiifro kalki secanryczpej. Komczp-nm jesl u Lzndego notowana w jftkjm tylko zna zenżo. ogólniejszym od

soniec. Wbrew tej kwałifiłacp

w wieka następnym („Ujrzeli przed sobą południową kończynę wyspy”.

Jeż Uskoki O, 70, WD 173L; _HiasU> było przepehńooe

j-- "A' .1 Sfi WgjfTWWJMI fld|piwmsm <BHDS^|BBR3BUi ZS(C?¹Si|ty¹.

iwnęmi,. jarzyna krwpiarta jest ufcynii n> mwnrusuit mMb irrtou iwwhml jarijna ziar¹i¹tm rgaśni aóg zafcnm¹. «m a wapMcmmą —r—²²r zfinćK Musu Jpurjk pp^pwwit wtastefej}-«■! pmpmepcjt mmrwMesi — term— jpwaęwi mmngwrac,. wprowodkmay v Bhtatae (łT:¹: śfewfct¹ a&MNMl JoAmtes Hanna 0SSĘ J«g9 wtwsEiiiaae $<&,)> «¹ walsBywać soa tfc « narwą wT/fam byka «wnoai wpąpnrjja-lam v "■ ■^{i r|}ii» mdtea ąpnsdswych, dać r pewnością prwom 2w»-gou» jńj rjsatói <vi iwai mmi ‘te. » awarznae. p>r»>j gatemnir¹’ |pray-pMOdjmy    bpan: Ikt s® <rae faiti afe¹    wmj.fi¹) dh

«toi0Ńł 'f¹B»y «ęr7a?¹ł gacagwaęne śriitet di r<madi iir rjwrfri patom' gf    krto w tśsęr. 1VU w Bi pśermsae — Lywą. jutkk byli

jftarrwnfcsft, ctywmakanwą iai—K tego wynus — ¹nn»w' CJfwik: nA» os sask- yszyjdzźę wypaś to pa smwjcgo warzywa”. PA Arg. Tv wtór¹ — ińwwairfże t wyrpec jufc/mwaaaą treścią wyraz mad matole sgtŚKmjsar rmmmryą oke iwnw': aa tamte. faaodi^e fraztw-ląpom mnr|^ «Air jdms — pćs&e; ^pnm, warzywa, capo sobie kto »• nrzff.

7mrrimw yUrwy, ncczy MfKoaaf zawrarte |at tak» a kmcfc' idr "^tri jyęr zdań F br|MUaqp «Dnea i matka frarirfiai ato-ezą a bdi fanatk nda»|i iOTywT.Op. If7. Dar.

% awanit nfti o^dfafdt M> pwjdi idi typów wprowadzane aaa |aa tturty, yak cfaocmzfay wyraz ofuttcjra, który pierwotna zasezyi 'rzazy zapożyczane, pnywartaw z Włoch' htoiAjtCi rrmftowafy p lawy nazw oznaczających rośliny kkam. T« "yf isprsw był prjtząthumo mcraOaay wymaż o trrfcł bardzo ogółom mwiąpując»; do pojęż bogactwa. żfóa. Żyto omacrakt kiedyś zapewne pk ^4K3 jęacratń. owies Ap Basno np~ Jtema jest żyto każde-czą o tya raźne szycia przymaobuka iftif w znaczeniach: 'poży wny, 9ft¹sy' (..Trunek zytincjazy mźłż woda, bo więcej caahi pokarmi daje¹, ftyr. Ki, L >. żyzny, urr/szajny’ („Ckfcrwneny źytne — zowiesny tę okołaeę zytaą dia .roozajówT. Otm. Om. 235. L>. Podłoże późniejszego zwężenia wydaje się oerywistr; w kraju ntoczyut naszej strefy klimatycznej za-Mdnkzya kośna Żywnościowym były przetwory z roflin kłosowych. Wyraz żyto wyspecjalizował się więc Jako nazwa zbiorcza takich roślin. Jsk pszenica. jęczmień, owies ttp Pisano- np~ ^Pozenka Jest żyto każdemu zmyto¹ ( ) Jifrz jest też żyto każdemu znajome, od którego rżany chkfe zwi , „Owies Jest też żyto znajome, Jeden Jest swojski, drogi poł-ay alba pkonuf. Cresc. 153, MO, IM, L. W nowej funkcji semantycznej wyraz zvu> napotkał konkoreaeję nazwy zboże, która przeszła zbliżone

|on4aam gwiriiyrmr. -aa sgmaej tsuu śanhjt, fwmsHdł. ty-pws^ dm sajWmmyeh wśaiśw poammymy ^:    ^eaaa w teso isasm

■Mw skadt uf- Pt Pd. ?era; jOszpuc radą pnmmawiś i-4 Jhi

Tiwnsaiy. saeshaae. pnwpmty sa abw¹¹. w. XT. 81 Seppopom aś-oaś f ŁiCiCr¹cp zwwacy 'waomt. smmŚEk' L¹BM wbdwaem asd jzas witym zhsBBB'¹. BZc Bem; .1 p^jd Ję ba Ssitb w sną aaj| i w psąńśrtws amega zbaaaT.. t. 1SH. Btrr ‘da wyabnly aąpkss^ ar da fcarśzp snMttygatj apodkej aSasa wpdaeafw W iaa< leia—i ig^ł raht Uawytft’ my zśoar i ipi Mr w XVI w. BajTuane wymoeBsae lak aawet bum w tym swaym bakkśą ap Jten jest żyła Łjatnwa zajogą. kknpt naraa aacdrr inszym żytem iho zbamaa naturze oiosnrngj Jat najwięcej pszyzwmarT. Grcse. 15JL L Rywa&zacja oba dseujdi akremwa dte zakoaezyte aę niyną jtwem wyrem zboee w iruń fffw jnrj roBmy kłosowe’ — i dsłmą specjałom ¹ wyraża    który zaczął wypimaź stanzą nszaą ¹eż

w farnkcji omanaBa oajpepaiansśrjatga w Rriaee paaia rodm kteaa¹ ■ych Okres hriwp) występonsmaa oba doidetaw CPoesaa za wdga-tnym miejsca wyradza się i wjsb. tak że za liieiim awka stewa się w rez abo w żyto". Syr. 928. L) trwał zapewne do pnehmm XVZ i XVIII «■_ ba w    asBesnoastowieczaych reż pojawia się jaz tytea w skła

dzie cgrtatoSiliiwanjrb związków bjgckptlBytJl Uspme bfiZW Z te§ TŻg adója rw^fwpaqa tn HaJn |p—Mtoamn . CSiatSlik".

Poza cajogóhkjtoysu przyezyzmaa zwężeń, aćm jń poawewe się Bowych klas reafiaw. do których odnosi się stare, ogółmejsae nazwy. Jak rozwój wiedzy o świeoe i precyzowanie językowych narzędzi kasyfla-ej zjnrsć rcaJnych — działają inne jfwff, ł/sggflwisa? bodźce zmian

kraniec'⁰, co prawda jako wyraz, przestarzały, rzeczownik bynajmniej nie wyszedł z obiegli

z róŹMycb \tmrryn świata”. Chłęd. Szkice 40; także o Mic kiewim ^Strumień kręcący się chował się w olszynach, które na widnokręgu czerniały kończynach". Tad. 231. Dor.); zyskał tylko dodatkowy odcień ręka lob noga ludzka', noga zwierzęcia¹, zapewne pod'opływem swego bctńńie -go odpowiednika, który się charakteryzował taką właśńe obocznością jęjttremiuu 'kraniec' — enmiWu kouujny )^u. y, ¹ .■

a j&go niyta as pno mon ilMRirnac injli^ffmi swommmcobi i w--ii—Win injwi. W jCIw ten bram aż aa aniżh kocoyny mim¹. Eei. Apae. 6; JŁrtbwe payałi cc lakijn ńtmtT. Pot. Zac. SL m por. StoMfc etjfTnotogiczBy jpito w>¹iW F. Sśrs-skfeso, hasto komorna.

*iu»ł S — Rorwci SB

1

iż Wrktł xnn «. zatofci (Mor, Jha wytartej wieszczyzoy briC, ca Las

2

ie <IW¹nis sto 'sale wioskę'.