Wstęp, czyli o historycznoliterackich pożytkach
Filozof nie jest ekspertem, ale kaskaderem eksperta: jego dublerem w sytuacjach niebezpiecznych [...] nie jest wiele wart kaskader, który nie jest zdolny do karkołomnych działań, podejmę więc działania
karkołomne.
Odo Marquard, Rozstanie %Jilo"ofiąpierwszych zasad
Mimo zaskakującego optymizmu Ryszarda Nycza, który już w 1997 roku wyrażał ufność w coraz silniejszy „komponent teoretyczny”2 w interpretacjach literatury dawnej, trudno nie zgodzić się z poglądem Pawła Bohuszewicza, uznającego, iż badaniom nad staropolszczyzną patronuje wciąż filologiczno-autonomiczny konserwatyzm. Paradygmat ten zakłada trzy fundamentalne, współcześnie dalece dyskusyjne, reguły metodologiczne:
1) wierność wobec komentowanego tekstu, zakładającą możliwość poznania obiektywnego; 2) kompletność badanego korpusu tekstów, będącą wyrazem optymizmu poznawczego; oraz 3) całkowitą służebność dyskursu komentującego, zakładającą neutralność języka badawczego (tj. przekonanie, że narzędzia badania nie wpływają na kształt badanego przedmiotu)3.
Uznaje się zatem przede wszystkim, że poglądy autorów danej epoki wyznaczają horyzont poznawczy współczesnego badacza, tekst stanowi koherentną i autonomiczną całość, a rekonstrukcja czy odkrycie sensu (czyli intencji autorskiej bądź — w najlepszym razie - intencji dzieła) wymaga badania kontekstu macierzystego. Najdobitniej na poziomie metateoretycznym wyraża ten pogląd współcześnie Alina Nowicka-Jeżowa, w 2002 roku podsumowując „badania porównawcze nad barokiem w Polsce”, a w 2004 roku formułując apodyktyczne tezy na temat „komparatystyki i filologii” na Zjeździe Polonistów, którego owocem była znana publikacja Polonistyka w przebudowie. Już w pierwszym z wymienionych tekstów badaczka, posługując się dalece nacechowaną aksjologicznie retoryką i dystansując od współczesnej teorii, podkreśla, że polska komparatystyka barokowa „nie podlegała gwałtownym przewartościowaniom i presji nowych tendencji badawczych”4. W obliczu załamania się dawnego paradygmatu poznania w humanistyce
4
Autorka uzyskała środki finansowe na przygotowanie rozprawy doktorskiej z Narodowego Centrum Nauki w ramach finansowania stypendium doktorskiego na podstawie decyzji numer 2013/08/T/HS2/00003. Podczas prac nad dysertacją autorka pobierała również stypendium Fundacji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
R. Nycz, Staropolskie atrakcje, „Teksty Drugie” 1997, z. 4, s. 3.
P. Bohuszewicz, Po co literaturze dawnej współczesna teoria?, „Litteraria Copemicana” 2008, nr 2, s. 12.
A. Nowicka-Jeżowa, Badania porównawcze nad barokiem w Polsce. Na drogach syntezy, [w:] Barok polski wobec Europy. Kierunki dialogu. Materiały międzynarodowej konferencji naukowej w Radziejowicach, 13—15 maja 2002 roku, pod red. A. Nowickiej-Jeżowej, W. Bem-Wiśniewskiej, Warszawa 2003, s. 22. Podkr. — A.K.