Piramida potrzeb osób z niepełnosprawnością jako narzędzie zarządzania 11
pracowników mają wyróżnienie i poświęcenie im uwagi. Pracownicy będą wydajniej pracować wówczas, gdy kierownictwo będzie cechowała troska o ich standard życia, a ich praca stanowi istotne zainteresowanie zwierzchników. Także jakość stosunków międzyludzkich pomiędzy kierownictwem a podległym personelem mają istotny wpływ na wyniki wydajności pracy.
Zadowolenie pracowników rosło, a wraz z nim efektywność ich pracy, kiedy wprowadzane zmiany były omawiane i uzgadniane z załogą oddziału doświadczalnego, a nie narzucane odgórnie. W ten sposób w czasie trwania eksperymentów wytworzyła się pomiędzy kierownictwem a robotnikami autentyczna atmosfera współpracy i powstał zintegrowany zespół.
W konsekwencji badania zaowocowały zharmonizowaniem logiki wydajności i logiki uczuć. W pozostałych oddziałach, które nie zostały objęte eksperymentem, panowała jedynie logika wydajności, polegająca na narzucaniu pracownikom racjonalnych metod i warunków pracy, co zasadniczo hamowało ich wydajność. Tak więc dalsze działania dyrekcji oparły się na kształtowaniu klimatu psychologicznego, który ma walor humanizujący i sprzyjający integracji systemu społecznego, w skład którego wchodzą zatrudnieni pracownicy.
Na podstawie badań w Hawthome można wymienić czynniki mające wpływ na wydajność pracowników, którymi są [8]:
1) codzienne zainteresowanie kierownictwa problemami pracowników wykonawczych,
2) odpowiednie formy kontroli pracowników,
3) proces zarządzania uwzględniający potrzeby pracowników,
4) odpowiednia motywacja - zastosowanie odpowiednich technik motywacyjnych względem pracowników, motywujących ich do wydajniejszej pracy.
Współcześnie odnotowuje się wzrastającą potrzebę stworzenia stanowisk pracy dla osób z niepełnosprawnością. Pociąga to za sobą potrzebę dyfuzji wiedzy dotyczącej zarządzania pracownikami należącymi do tej grupy. Efektywność funkcjonowania przedsiębiorstwa zatrudniającego osoby z niepełnosprawnością w zasadniczym stopniu jest determinowana przez stosowanie właściwych metod i technik zarządzania. Stosunek pracodawcy do osób z niepełnoprawnością ma też wymiar etyczny, wpisując się w koncepcję społecznej odpowiedzialności biznesu1.
Zagadnienie kształtowania wizerunku pracodawcy na podstawie wyników badań własnych szeroko opisuje A. Baruk [10].