plastyczności i które przyniosło mu światowe uznanie.
W latach 1910-1912 prof. drM.T. Huber był dziekanem Wydziału Inżynierii, a w 1914 r. został wybrany rektorem lwowskiej uczelni.
W wyniku działań wojennych dostał się w r. 1915 do niewoli rosyjskiej, z której wrócił w 1918 r. Lata pobytu w Rosji, pomimo trudnych warunków, wypełnione były aktywną działalnością naukową i dydaktyczną. Lata 1918-1922 poświęcił M. T. Huber intensywnej działalności w organizacji krajoM>ego szkolnictwa technicznego i kierowaniu Politechniką Lwowską na stanowisku rektora. Po okresie lat 1922-1927 wypełnionych twórczą pracą naukową w różnych działach wytrzymałości, a w szczególności w dziedzinie płyt anizotropowych, przeniósł się prof. dr M.T. Huber z Politechniki Lwowskiej do Politechniki Warszawskiej, gdzie objął Katedrę Mechaniki Technicznej II Wydziału Mechanicznego.
W okresie okupacji M.T. Huber uczestniczył w tajnym nauczaniu Politechniki Warszawskiej. Rysunek 4 przedstawia kopię zaświadczenia zdania egzaminu ze statyki lotniczej, wydanego studentowi Ryszardowi Lewandowskiemu w dniu 17 marca 1940 roku.
Rys. 4. Zaświadczenie o zdaniu egzaminu ze statyki lotniczej wydane przez prof. Tytusa Hubera w czasie okupacji niemieckiej. (ze zbiorów R. Lewandowskiego).
W 1945 r. objął kierownictwo Katedry Wytrzymałości Materiałów w Politechnice Gdańskiej oraz kierownictwo Instytutu Wytrzymałości. Po trzyletniej pracy w tym ośrodku, prof. dr M. T. Huber przeniósł się w 1948 r. do Akademii
12