3263853741

Mezopotamia

Muzyka starożytnej Mezopotamii wywarta wielki wpływ na dzieje muzyki europejskiej, ponieważ stała sią jednym z jej źródet.

U Sumerów muzyka była związana z ceremoniałem religijnym. Akadowie i Asyryjczycy przyczynili sią do rozwoju muzyki dworskiej. W Mezopotamii powstały zrąby pierwszego systemu teoretycznego, łączącego muzyką, magią, astrologią

i matematyką. Przez swój uporządkowany charakter muzyka łączona była z kosmosem, czyli ładem wszechświata; np. interwały muzyczne (unison, oktawa, kwinta, kwarta), bądące niczym innym jak proporcjami matematycznymi, wynikłymi z podziału struny na cząści, łączono z porami roku. W ten sposób muzyka odbijała harmonią makrokosmosu. Te zagadnienia przejąli i rozwinąli w nastąpnym tysiącleciu greccy pitagorejczycy. Przez swój związek z magią muzyka dostąpna była wyłącznie kapłanom. W zasadzie praktyka muzyczna (śpiewy, tańce) uznawana była za działanie magiczne, a wiąc posiadające moc sprawczą na równi z zakląciami. Muzycy szkoleni byli w szkołach, początkowo istniejących wyłącznie przy świątyniach, gdzie oprócz wiedzy muzycznej szkolono ich w zakresie teologii, kosmologii czy wiedzy o demonach. W Mezopotamii nie znano notacji muzycznej, stąd wszystkie utwory przekazywane były na drodze pamięciowej.

Instrumenty : lira, harfa, flet, obój