t>Smb8H©
Poradnik dla nauczyciela pracującego z uczniem 6-letnim w klasie pierwszej
Start rakiety
Zaczyna się on od tego, że dzieci:
- bębnią palcami po blacie stołu, najpierw cicho i powoli, a potem coraz szybciej i głośniej:
- uderzają płaskimi dłońmi o stół albo klaskają, również z natężającą się głośnością i we wzrastającym tempie;
- tupią nogami, także zaczynając cicho i powoli, a potem coraz głośniej i szybciej:
- cicho naśladują brzęczenie owadów, przechodząc aż do bardzo głośnego wrzasku:
- hałas i szybkość wykonywanych ruchów stopniowo wzrastają, dzieci wstają gwałtownie ze swoich miejsc, wyrzucając z głośnym wrzaskiem ramiona do góry - rakieta wystartowała. Powoli dzieci znowu siadają na swoich miejscach. Ich ruchy uspokajają się. Hałas przebrzmiewa. stopniowo cichnie - rakieta znikła za chmurami.
Walka kogutów
Dzieci dobierają się parami i stają naprzeciwko siebie. Oboje krzyżują ramiona na piersiach, stają na jednej nodze i popychając się próbują wytrącić przeciwnika z równowagi. Nie wolno przy tym opuszczać rąk w dół i bezpośrednio się nimi posługiwać.
Nadepnąć na odcisk
Dzieci dobierają się parami i chwytają się za ręce. Pomiędzy nimi leży na podłodze kartka z gazety „odcisk". Każde dziecko próbuje teraz przeciągnąć swojego partnera tak na swoją stronę, aby musiał on nadepnąć na odcisk.
Papierowa wojna
Pomoce: stare gazety
Papierowa wojna może zostać przeprowadzona w wielu wariantach:
- dzieci mogą rzucać kulki jedynie na siedząco lub kucając:
- do rzucania muszą wykorzystywać zamiast rąk stopy;
- wolni im rzucać tylko zza pleców lub pomiędzy nogami;
- wszyscy muszą rzucać lewą dłonią - a leworęczne osoby prawą.
Po upływie ustalonego wcześniej czasu kończy się papierowa wojna. Wtedy można na przykład wspólnie uformować ze wszystkich papierowych kulek wielką „piłkę pokoju”.
partner /«oós\
merytoryczny