Poradnik dla nauczyciela pracującego z uczniem 6-letnim w klasie pierwszej
3. Ustalanie, że słowo tydzień ma dwa znaczenia: stałą kolejność i siedem dni, obojętne od którego dnia zacznie się je liczyć.
Dzieci stoją w kole. Nauczycielka stwierdza: „Za tydzień pójdziemy do lasu. Zastanawiam się. jaki to będzie dzień: poniedziałek czy wtorek, a może środa?" Dzieci zastanawiają się. Nauczycielka proponuje: Trzeba dowiedzieć się jak to jest z tym tygodniem. Oznaczę was tak, aby każdy wiedział, jakim jest dniem tygodnia (przypina karteczki z nazwami dni tygodnia). Sprawdzamy, czy się nie pomyliłam w kolejności dni. Tydzień zaczyna się poniedziałkiem.
- Ty jesteś poniedziałek (wskazuje dziecko z taką kartką),
- następny jest wtorek,,
- następna środa...
i tak aż do końca oznacza wszystkie dzieci-dni stojące w kręgu). Zaczyna się rozmowa:
Nauczycielka: w którym dniu zaczyna się tydzień?
Dzieci: w poniedziałek N-lka: He dni ma tydzień?
Dz.: Siedem
N-lka: sprawdzamy licząc od poniedziałku: poniedziałek, wtorek, środa, czwartek, piątek, sobota, niedziela. Zgadza się, od poniedziałku do niedzieli jest siedem dni. Czy tydzień może rozpocząć się w czwartek?
Dz.: nie!
N-lka: proponuję policzyć od czwartku. Tydzień ma siedem dni. Liczymy i pokazujemy na palcach: czwartek, piątek, sobota, niedziela, poniedziałek, wtorek, środa. Zgadza się: od czwartku do środy jest siedem dni.
W podobny sposób dzieci sprawdzają, kiedy minie siedem dni, jeżeli zacznie się liczyć od soboty, od środy, od piątku itd. Trzeba jeszcze podkreślić stałe następstwo dni tygodnia:
dziecko-poniedziałek kładzie rękę na ramieniu kolegi i mówi: Po poniedziałku, jesteś Ty, wtorek.
- Dziecko-wtorek kładzie rękę na ramieniu kolegi i mówi: Po wtorku jesteś ty, środa...
partner ZmoiS
merytoryczny