gospodarczym jest konkretne przedsięwzięcie gospodarcze, które wspólnicy chcą zrealizować. Może mieć ono charakter jednorazowy (np. wykonanie wspólnej inwestycji, wspólny zakup partii towarów) bądź przybrać formę wspólnego prowadzenia przedsiębiorstwa. Wspólnicy muszą się zobowiązać do jakiegoś działania. Spółka może być zawiązana np. w celu zmniejszenia wydatków. Nie będzie spółką cywilną porozumienie, na podstawie którego strony zobowiązują się jedynie do biernego zachowania, np. zaniechania produkcji jakiegoś wyrobu, powstrzymywania się od sprzedaży wyrobu na jakimś obszarze. Możliwa jest umowa spółki, w której wspólnicy nie wnoszą żadnych wkładów, ale wówczas muszą się zobowiązać do określonych działań mających służyć osiągnięciu celu gospodarczego. Wkłady do spółki nie muszą być jednocześnie wnoszone przez wszystkich wspólników. Mogą być wnoszone także już po zawarciu umowy spółki
2) Ustrój majątkowy wspólności łącznej (do niepodzielnej ręki) - którego podmiotami są wszyscy wspólnicy. Nie jest to współwłasność w częściach ułamkowych, ale każdy jest właścicielem całości łącznie (do niepodzielnej ręki). Przedmiotem wspólności łącznej stają się przedmioty, które wspólnicy wnieśli w formie wkładów jak i wszelkie mienie nabyte w czasie trwania spółki. Wspólnicy nie mogą w umowie wyłączyć powstania wspólności łącznej. Cechę współwłasności łącznej określa art. 863 kc, zgodnie z którym:
Art. 863.
§ 1. Wspólnik nie może rozporządzać udziałem we wspólnym majątku wspólników ani udziałem w poszczególnych składnikach tego majątku.
§ 2. W czasie trwania spółki wspólnik nie może domagać się podziału wspólnego majątku wspólników.
§ 3. W czasie trwania spółki wierzyciel wspólnika nie może żądać zaspokojenia z jego udziału we wspólnym majątku wspólników ani z udziału w poszczególnych składnikach tego majątku.
W konsekwencji tych rozwiązań majątek spółki jest nienaruszalny w czasie trwania spółki.
3) Łączne występowanie wspólników w charakterze strony stosunków prawnych związanych z osobami trzecimi - wspólnicy są łącznie dłużnikami i łącznie wierzycielami.
4) Odpowiedzialność solidarną wszystkich wspólników ich majątkami osobistymi za zobowiązania zaciągnięte w ramach wspólnej działalności. Solidarności tej względem wierzycieli nie można wyłączyć. Odpowiedzialność solidarna ma charakter pierwotny, a nie subsydiarny, istnieje od samego początku. Istota odpowiedzialności solidarnej dłużników, zgodnie z art. 366 kc, sprowadza się do tego że wierzyciel może żądać całości lub części świadczenia od wszystkich dłużników łącznie, od kilku z nich lub od każdego z osobna, a zaspokojenie wierzyciela przez któregokolwiek z dłużników zwalnia pozostałych. Tak więc wierzyciel pozywając „spółkę cywilną" może pozwać jednego, kilku lub wszystkich wspólników. Stronami postępowania sądowego (pozwanymi) zawsze powinni być wspólnicy, a nie spółka jako taka. Wspólnicy mogą się między sobą umówić, że niektórzy będą w większym zakresie odpowiadać za zobowiązania, a inni w mniejszym. Jednakże w stosunku do
13