4037602887

i rzeczownika communio (wspólność, poczucie łączności)¹. W nauce o komunikowaniu powstała olbrzymia liczba definicji pojęcia komunikowanie. Według Bogusławy Do-bek-Ostrowskiej:

„Komunikowanie jest procesem porozumiewania się jednostek, grup lub instytucji. Jego celem jest wymiana myśli, dzielenie się wiedzą, informacjami i ideami. Proces ten odbywa się na różnych poziomach, przy użyciu zróżnicowanych środków i wywołuje określone skutki.”

Dalej mówiąc o komunikacji interpersonalnej, mówimy o kontakcie między osobami; komunikacja - kontakt, słowo „interpersonalna” można podzielić na dwie części inter i personalna, przy czym przedrostek inter oznacza „między”, zaś przymiotnik personalna tłumaczymy, jako „osobami”.

Elementami składowymi procesu komunikowania są: kontekst, uczestnicy, przekaz (komunikat), kanał, szumy, sprzężenie zwrotne.

Rys. 3. Komunikowanie bezpośrednie

Źródło: B. Dobek-Ostrowska, Podstawy komunikowania społecznego, Wydawnictwo Astrum, Wrocław 2004, s. 20

Kontekst to warunki, w jakich odbywa się proces komunikowania. Wyróżniamy kilka aspektów kontekstu komunikowania: aspekt kulturowy, historyczny, psychologiczny, fizyczny.

•    Aspekt kulturowy jest systemem wiedzy, która jest udziałem relatywnie szerokiej grupy ludzi, łączy w sobie wierzenia, wartości, symbole i zachowania uznawane przez tę zbiorowość.

•    Aspekt historyczny występuje w takiej sytuacji komunikacyjnej, w której uczestnicy odwołują się do innych zaistniałych w przeszłości epizodów.

8

1

B. Dobek-Ostrowska, Podstawy..., s. 11.