człowieka i zwierząt.
Wynikał stąd postulat badania tego, co jest najważniejsze w człowieku, jego mocnych stron. Główni przedstawiciele, to: A. Maslow, C.R. Rogers
2.Samorealizacja, czyli samoaktualizacja własnych mocnych szans.
Kategoria ta jest rozumiana, jako: ljNadrzędna potrzeba albo motyw właściwy człowiekowi;
2) Ostateczny poziom rozwoju psychicznego.
3) Jako proces samodoskonalenia, autokreacji.
-Przykład techniki badania samorealizacji w systemie potrzeb.
3. Cechy ludzi samorealizujących się A. Maslow wymienił m. in. :
-Spostrzegają rzeczywistość w sposób bardziej obiektywny i adekwatny.
-Akceptują siebie i innych.
-Koncentrują się na problemach (a nie mechanizmach obronnych).
-Często są to nonkonformiści.
-Są zdolni do głębokich, dających satysfakcję stosunków interpersonalnych.
-Mają postawy demokratyczne.
-Odróżniają cele od środków prowadzących do celów.
-Mają poczucie humoru, ale ich żarty nie są złośliwe.
-Są to osoby twórcze.
4. Dwa rodzaje miłości
Człowiek samorealizujący się w specyficzny sposób przeżywa również miłość. Wedlu Maslowa są dwa rodzaje miłości, typu D i typu B.
Pierwsza z nich sprowadza się do potrzeby prostej, podobnej dojedzenia, bezpieczeństwa itp. Funkcjonuje na zasadzie homeostazy, czyli okresowo, jako „głód miłości”. Miłość D z reguły jest egoistyczna, sprowadza się do brania.
Osoby samorealizujące się przeżywają miłość B. Jest to miłość dwóch autonomicznych osób, które nie chcą tylko brać, ale i dawać. Ten rodzaj miłości nie funkcjonuje cyklicznie.
7. Dlaczego mało jest osób przejawiających aktywność samorealizacyjną?
5.1 .Hierarchia potrzeb
A.Maslow zaproponował hierarchiczną teorię potrzeb, zgodnie z którą, potrzeby wyższego rzędu dochodzą do głosu (dają o sobie znać), dopiero po zaspokojeniu potrzeb podstawowych. Potrzeba samorealizacji znajduje sie na szczycie piramidy potrzeb. 5.2.Braki w systemie wychowania