6355786621

6355786621



EKONOMIA zarys podstawowych problemów

utrzymanie sił i urządzeń służących obronie narodowej. Wykonując swe funkcje, państwo ponosi odpowiednie wydatki publiczne, których rozmiary i strukturę określa budżet państwa.

2.2.    Praktyka polityki gospodarczej

Z kolei politykę gospodarczą jako działalność traktować trzeba, jako działanie państwa określające cele gospodarcze, a w ślad za tym środki ich realizacji oraz organizujące te środki podmioty w procesie gospodarowania w sytuacji gdy państwo jest ograniczane w tym działaniu przez inne podmioty gospodarcze, wobec których nie ma pełnej dysproporcji oraz gdy działanie to dokonuje się przez wybór alternatywnych celów i ograniczonych środków substytucyjnych.

W rozumieniu istoty polityki gospodarczej jako działalność gospodarczą podkreślić trzeba cechę specyficzną którą jest słowo" polityka" i jego rozumienie sprowadzające się do łączenia przez podmioty działań z działaniami innych podmiotów, często niezgodnymi lub sprzecznymi z jego działaniami. Polityką gospodarczą będzie również działanie wyboru określonej decyzji spośród wielu różnorodnych alternatyw, a więc wszelkie działanie o charakterze gospodarowania w którym ograniczone środki zdatne do różnych użytków dzielone są między różne cele. Polityką gospodarczą jest również każde działanie dotyczące spraw gospodarczych, które nie jest w pełni zdeterminowane lecz zostawia pole wyboru.

2.3.    Dziedziny polityki gospodarczej

W pierwszym rzędzie politykę gospodarczą państwa możemy podzielić na makroekonomiczną i mikroekonomiczną. Pierwsza z nich obejmuje te oddziaływania państwa, które dotyczą całokształtu procesów gospodarczych lub ich zasadniczych części i prowadzone są głownie za pośrednictwem takich mechanizmów regulacji jak pieniądz i budżet państwa. Druga zaś zajmuje się regulacją szczegółowych zagadnień gospodarczych, w - poszczególnych gałęziach gospodarki kraju, rodzajach ich produkcji oraz rynkach poszczególnych towarów.

Ze względu na rodzaj problemów które polityka gospodarcza można wyodrębnić politykę wzrostu i politykę strukturalną. Funkcją pierwszej jest dynamizowanie procesów gospodarczych w skali długookresowej, przeciwdziałanie siłom i zjawiskom, które mogłyby hamować lub osłabiać wzrost. Druga zaś zmierza do przekształcenia układu relacji i proporcji występujących pomiędzy poszczególnymi sektorami, działami i gałęziami gospodarki narodowej a jej całością przez koncentrację uwagi na sektorach wybranych (specjalistycznych). Ma ona przy tym na uwadze nie tylko proporcje działowo-gałęziowe i rodzajowe, lecz także inne proporcje występujące w gospodarstwie narodowym typu społecznego, technologicznego i terytorialnego.

Ze względu na kryterium przedmiotowe, czyli ze względu na dziedziny gospodarki, na które skierowane jest oddziaływanie rządu możemy wyróżnić politykę sektorową, która obejmuje : politykę przemysłową, politykę rolną, politykę handlową, politykę komunikacyjną, infrastrukturalną i inną. Jest ona zwykle skorelowana z podmiotowym podziałem zadań pomiędzy poszczególne organu państwowe. Te poszczególne części polityki gospodarczej państwa wiążą się ściśle z polityką społeczną (oświatową, ochrony zdrowia, mieszkaniową), polityką demograficzną i migracyjną.

Przyjmując zaś za podstawę kryterium instrumentalizacji, czyli rodzajem sposobów, mechanizmów i czynników których używa się w oddziaływaniu na gospodarkę można wyróżnić politykę pieniężną (emisyjną i kredytową) - zwaną też monetarną, politykę cenowo-dochodową i ubezpieczeń społecznych.

2.4.    Umiejscowienie polityki gospodarczej

Politykę gospodarczą państwa, państwa dostrzegać trzeba w wymiarze ogólnej polityki państwa -w tym w wymiarze polityki bezpieczeństwa narodowego. Jako taka realizowana jest ona nie tylko w obszarze gospodarczym, ale również z powiązanymi z nim obszarem politycznym, społecznym, militarnym, ekologicznym i innymi. Stąd też jej obowiązkiem jest tworzenie materialnych podstaw bezpieczeństwa państwa. Podstawą kształtowania rozwiązań w tych

18



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
EKONOMIA zarys podstawowych problemów Podział ekonomii ze względu na zakres, na mikro- i makroekonom
EKONOMIA zarys podstawowych problemów Ekonomia podażową to teoria makroekonomiczna, która podkreśla
EKONOMIA zarys podstawowych problemów 1.3.1. Podstawowe kategorie ekonomiczne Rozumiejąc przez pojęc
EKONOMIA zarys podstawowych problemów 2)    teorie regulacji (np. oparta na koncepcji
EKONOMIA zarys podstawowych problemów Wszystkie te elementy jak i związki pomiędzy nimi tworzą struk
EKONOMIA zarys podstawowych problemów działań, ale również ich strony militarnej (wojskowej)
EKONOMIA zarys podstawowych problemów gospodarce rynkowej wiązkę celów ekonomicznych winno stanowić:
EKONOMIA zarys podstawowych problemów i stabilnego poziomu zatrudnienia; zwalczanie inflacji i dążen
EKONOMIA zarys podstawowych problemów Schemat 1.9. Instrumentarium polityki
EKONOMIA zarys podstawowych problemów podejmowanych działań w trakcie ich prowadzenia, jednocześnie
EKONOMIA zarys podstawowych problemówWSTĘP Niniejszy podręcznik " Ekonomia - zarys podstawowych
EKONOMIA zarys podstawowych problemówA. PROLEGOMENA Pierwszym krokiem w procesie nauczania ekonomii
EKONOMIA zarys podstawowych problemówI. WPROWADZENIE DO EKONOMII Ekonomii nie sposób zrozumieć bez
EKONOMIA zarys podstawowych problemów z wymianą postawił on również pytanie należące do najważniejsz
EKONOMIA zarys podstawowych problemów społecznego i gospodarczego. Skonstruował on fizjokratyczny gm
EKONOMIA zarys podstawowych problemów 3)    Ekonomia to nauka o tym, w jaki sposób is
EKONOMIA zarys podstawowych problemów Przytoczone definicje są zgodne co do tego, że "ekonomia&
Ryszard Rapacki Ekonomia menedżerska C. Podstawowe problemy I    WPROWADZENIE DO
3. Wybór ekonomiczny Wybór ekonomiczny jest podstawowym problemem ekonomicznym. Zadanie ekonomii spr

więcej podobnych podstron