9317680595

Archaizacja w „Potopie"

W koniugacji wyrazistymi sygnałami archaizacji sąm.in.:

-    duża frekwencja końcówki -m w 1. os. imn. czasu ter., występującej jako stylistyczny nacechowany wariant końcówki -my (Zobaczym, czyli poselstwa nie wyślą, ii 260; hukniem i skoczym od razu ii 266; dostaniem choćby spod ziemi! II129; A co my poczniem? Zębami tejskaiy nie zgryziem! II 360 itd;

-    starsza postać morfologiczna niektórych czasownikowi związany z tym inny typ odmiany tych czasowników, np. chorzał III 326, popsował III 337, Widziałem we Francji konie muszkieterów, bardzo ćwiczone, umyślnie, aby ceremonii dworskich nie psowaty i 518; wszyscy chwycili za broń, aby najezdnika z kraju wyżenąć. Ili 341; tamtego nieprzyjaciela het, daleko, wyżeną I 485; W Rzędzianach rodzice po dawnemu żywią II 78; Kto żywię? -zapytano z murów II 389; Pan chorąży żywię III 467; kanalia w tym kraju żywię bez sumienia i ambicji I 507;

-    formy czasu zaprzeszłego, np. Niektórzy już byli porozdzielali chorągwie na mniejsze oddziały II 88; które potrwożyła była wieść II 215; rozmnożyły się były znacznie II109.