1. Ustalenie stanu faktycznego, czyli zebranie materiału dowodowego o faktach, z którymi mają być wiązane skutki prawne;
2. Odpowiedź na pytanie, czy i jakie przepisy i ewentualnie zawarte w nich normy odnoszą się do ustalonego stanu faktycznego;
3. Interpretacja obowiązujących przepisów prawnych w celu ustalenia znaczenia normy prawnej;
4. Subsumpcia. czyli podciągnięcie ocenianego stanu faktycznego pod sfonnulowaną w wyniku wykładni nonnę prawną.
5. Podjęcie decyzji lub wydanie orzeczenia sadowego.
6. Stosowanie prawa potęga na tym. źe określony podmiot na podstawie norm generalnych i abstrakcyjnych określa skutki prawne jakiegoś faktu wydając decyzję indywidualną w rozstrzyganej sprawie.
1) ustalenie istnienia lub braku stosunku prawnego między stronami i ewentualne sprecyzowanie jego treści (charakter deklaratoryjny - nie tworzy niczego nowego).
2) stworzenie, zmianę lub zniesienie stosunku prawnego między stronami (charakter konstytutywny -twórczy).
Stosowanie prawa może sie odbywać według:
1 )ideologii decyzji zv/iazanej
opiera się na swobodach obywatelskich, pewności prawa, legalizmie działań władczych:
2)ideologii decyzji svsobodnej
prawo jest przedmiotem oceny i korekty przy uwzględnieniu takich kryteriów jak: celowość, słuszność, moralność, sprawiedliwość, skuteczność.
Proces stosowania prawa:
1) Wybór przepisów prawa
wybór jednego najważniejszego po zapoznaniu się ze stanem faktycznym sprawy,
2) Interpretacja
ustalenie znaczenia i sensu wybranego przepisu prawa (interpretowanie zwrotów w języku prawniczym);
3) Zebranie materiału dowodowego
o faktach, z którymi mogą być związane skutki prawne;
4) Subsumcja
zakwalifikowanie danego przypadku do pewnego rodzajowo określonego zachowania przez przepisy prawa:
5) Ustalenie konsekwencji prawnych
skutków prawnych