13709

Kazimierz Dziewoński jako miasto uważa:

D historyczne ukształtowany typ osiedla, wyznaczony istnieniem konkretnej społeczności cząstkowej skoncentrowanej na pewnym obszarze o odrębnej organizacji uznanej i określonej prawnie oraz wytwarzającej w ramach swojej działalności zespól trwałych urządzeń materialnych o specyficznej fizjonomii, którą można uznaó za odrębny typ krajobrazu.

Miastem jest ta miejscowość, której nadano prawa miejskie.

Prawa miejskie- zbiór praw dotyczących mieszkańców miasta, bardzo Istotny byt w średniowieczu gdyż wyjmował mieszkańców spod Jurysdykcji prawa ziemskiego (prawo dworskie)

Prawa te były nadawane przez władcę na wniosek pana i obejmowały min.: -prawo targowe

-prawo do uprawiania rzemiosła

-prawo składu (kupcy przejeżdżający przez miasto mieli obowiązek wystawienia swoich towarów)

-prawo sądowe (spory rozstrzygał sąd)

-prawo miecza (kara śmierci)

-prawo do wznoszenia fortyfikacji

Mieszkańcy mieli też przywilej zwalniający ich z płacenia ceł na obszarze kraju.

Jedną z najważniejszych cech przywileju lokacyjnego miasta była zasada zbiorowego władania ziemią nadaną , prowadziło to do ukształtowania się specyficznego charakteru samorządu miejskiego.

Kryteria definiowania miast:

-prawo administracyjne łosiedla , które uzyskały specjalny status prawny -prawa miejskie ; np. w Polsce, Anglii, RPA)

-wielkościowe (=statystyczne ; uznanie przez odpowiednią liczbę ludności osiedla: Francja , Portugalia od 2 tys., Holandia od 20tys.)

-funkcjonalne (polegające na analizie struktury zatrudnienia: zróżnicowanie zawodowe, przewaga ludności nierolniczej; Brazylia- wszystkie ośrodki administracyjne)

-fizionomiczne (jako kryterium rodzaj i charakter zabudowy-krajobraz miejski , najczęściej jest stosowane jako uzupełniające)

-mieszane ( wg ONZ do 2 tys.- wsie , powyżej lOtys.-miasta, 2-10 tys. Klasyfikowane na podstawie struktury zawodowej ludności )

Czynniki powstawania miast:

-wewnętrzne(tkwią na danym terenie) i zewnętrzne (jakaś decyzja)

-planowe i żywiołowe